26542
Хаётий ва Ибратли ҳикоялар... Хикматлар хазинаси... Инсон такдирини аччик синовлари... Hamkorlik va reklama uchun 👇👇 @Bronzam . . . . . .
Хайрли тонг Азизларим!🥰
Aссалому алайкум.
Сешанба тонги муборак бўлсин
❄️Асл саодат нафас олиб турган ҳар онимизга шукр қила олишдир...
❄️Шукр ва зикрга бой кун бўлсин!
Барчамизга янги тонг омадли ва қувончли бўлсин. ❄️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
Жалолиддин Аҳмадалиевнинг телеграмдаги расмий канали 👇
/channel/+Mv7YwSNslVU4OWRi
/channel/+Mv7YwSNslVU4OWRi
/channel/+Mv7YwSNslVU4OWRi
/channel/+Mv7YwSNslVU4OWRi
167-қисм
“Бир сўз қарорингни, бир туйғу эса ҳаётингни ўзгартиради”
,- деган эдими Конфуций?
Жуда тўғри айтган экан. Фақат у файласуфнинг бу доно фикрига ўзимнинг ожизона қўшимчаларим бор. Бир сўз қарор ўзгартиргунича, қанчадан-қанча сўзлар, жумлалар сарфланиши ҳақиқат. Туйғулар ҳам айни шу ҳолат. Биргина туйғу ичимда ҳоким вазифасини бажаряпти десам, адашган бўламан.
Тушунарсиз қувонч, камчиликларга тўла бахтиёрлик.Кетини қувалаган пушаймонлик, дарахтдан-дарахтга қўнган қушлардек туйғуларим ҳам безовта, ёки ҳаракатда. Хуллас тушунарсиз бир ҳолат. Ёшимга ярашмаган ҳаяжонни гапирмасам ҳам бўлади. Аммо энг асосийси Юсуфга қараганимдаги у бир сўз билан тушунтириб бера олмайдиганим бир неча хил туйғу. Воз кечиш, қўрқув ,пушаймонлик, азоб ва яна бир қанча қийноқ туйғуларим, унинг биргина меҳр билан боққан нигоҳида бошқа рангдаги ниқобини тақиши ғалати.
“Энди нима бўлади?”
“Энди тўй бўлади”,-деб кулиб машинасини ҳайдарди.
Бир қўли эса ҳали ҳам қўлимда.Бир йўлга, бир бирлашиб турган кафтимизга қарадим. Бу йиллар давомида шунчалик имконсиз нарса эди-ки, ақлим энди баъзи нарсаларни фарқлай бошлаганди.
“Тўйни тезлаштирамиз,Зумрадим”,-деганида эса юзимда ҳасратдан бир белги табассум шаклини олгнади.
Ўқишда, дўстлар олдида Пуаро хоним бўлсам.Ёлғиз қолганда кўзларим ичига қараб доим мени шундай чақирарди. Ёшликдаги қабул қилиш туйғуйинг бошқа, сал улғайганда бошқа бўлар экан. Юсуф мени Зумрадим дегани учун ҳам балкида бошқага ҳеч имкон бермадим. Онг остимда доим унга оид бир “-им” қўшимчаси билан яшадим. Ёшлигим, илк муҳаббатим, пушаймонлигим, ҳасратим, аламим, азобим ва унга қарши ҳеч битмаган соғинчим. Мен шундан иборат эдим.
“Ҳафтани охирида уйдагиларни олиб қишлоғинга борсак. Бир уч-тўрт кун қолиб керакли ҳамма маросимларни ўтказсак нима дейсан?”,-деб сўраганида ўз ич руҳ оламимдан реал ҳаётга ойдинланиб келдим.
“Билмасам, уйдагилар билан гаплашиб кўришим керак. Онам опамникида. Операциядан кейин унча мазалари йўқ”,-деганимда қўлларимни далда бўлиш учун сиқиб қўйди.
“Ҳаммаси яхши бўлади. Сенга айтдим шаҳарга олиб келайлик деб балки бу ерда яхшироқ қарашарди”,-деганида бошқа нарса ёдимга тушди.
“Юсуф, мен онамнинг харажатларини бўйнимга олганман. Менга уйланиб олиб, ишламасй...”
“Унақа гаплар қаердан ақлинга келади, Зумрадим? Албатта ишлаган топган пулларинг ўзингники. Етмаган ерда мен қарашаман”,-деганида ичимда бошқа бир туйғу дарча очиб мени кутарди.
Бўлимга реакция қолдиришингиз,қўллаб- қувватлашингиз мен учун илҳом ❤️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
Қандай гўзал-а, ширин хотираларни
эсга солди.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
#Қарғалар_маҳкамаси
Бонус!
166-қисм
“Сен ўзинг нима қиляпсан Зумрад! Нега хаёлинг дарров бошқа нарсаларга кетади. Чўнтагимга қўйган эдим буни. Ишқилиб гапим тугамасдан сезиб қолма деб ичим куйиб кетди. Билиб қолса сувга улоқтиради деб турган эдим. Мана сал қолди айтганимдек бўларди”,-деб қўлида юрак шаклда ушлаб турган қизил кичик қуттини менга кўрсатди.
Қилган ишимдан юзим қизариши керак бўлсада, мен ҳам бўш келмадим.
“Шуни тўғри айтиб олсанг нима қиларди. Туш кўрибманми менга узук олишингни?”,-деб ўзимча ҳақли эканимни исбот қилмоқчи бўлдим.
“Бўлди, бўлган иш бўлди.Кетдик, қариндошларинг хавотир олмасин”,-деб олдинга бир неча қадам ташлади.
Бўлдими?
Бахтим бор йўғи, икки дақиқа сурдими?
Шунча гапдан кейин унинг ортидан юрар эдим-ми? Узугини ҳам бермади-я,номард. Ўз- ўзим билан гаплашиб умуман қарама-қарши томонга юриб кетдим. Уйга етиб боргунимча онаси билан тоғасини олиб кетсин. Бўлмаса қувиб солишга тўғри келади. Қариндошларни бир амаллардим. Энг қийини бу Зебо опа бўлади. Уф, ҳаво ҳам салқин бўлибди деб ўйлаганимни биламан, оёғим ердан узиди. Атрофдаги ёш севишган чурвақалар хуштак чалишни бошлади.
“Бу нима қилганинг?Ўтиздан ошган одамнинг қилиғини қаранг?Ҳамма устимиздан куляпти. Қўй мени ерга!”,-деб типирчилай бошадим.
“Ёшимизга нима қилибди. У чурвақалар ҳали қайси пайпоқ билан қайси кўйлакни кийишни билмай туриб учрашувга чиққан. Мен билан сен эса, бизга нима кераклигини жуда яхши биладиган ёшдамиз. Менга сен кераксан, сенга эса фақат мен”,-деб тиржаярди.
“Фақат сўзини қайси бўлимда ишлатганингга эътибор бердим. Шу ердан тушиб олай, кўрасан мендан”,-деб таҳдид қилдим.
Ростан кулгилида, ўттиздан ошган икки одамнинг бунақа юриши.
“Унда сени бир умр шундай ташийман.Шунда мени ўзинг билан қўрқита олмайсан”,-деди кўзларимга қараб.
“Жиноятчиларни ҳам шунақа қидирамиз-ми унда?”,-деб кулдим.
“Сени бошқа ишинг бор”,-деганда зинадан чиқишни бошлади.
Нафасимни тутиб турдим. Ишқилиб йиқитмаса бўлгани. Агар йиқитса овозим борича алкаш деб бақиришни режалаб қўйдим. Яхшиям парҳезда эдим. Унчалик семирмагандирман.
“Нима иш экан-у? Онамга қарайсан, мен хизматга кетаман дема. Калла қўйишга ўнг турибсан”,-деганимда баланд кулди.
“Сенга шундай таклифлар билан келишдими?”,-деганда бошимни қимирлатдим.
“Онамга ва оиламга ҳурматда бўлишингдан ҳеч шубҳам йўқ. Лекин сенинг ишинг фарзандларимизни дунёга келтириб, уларни катта қилиш бўлади. Эътироз қабул қилмайман чунки шундоқ ҳам кеч қолдик”,-деб кўзлари тўлганини кўрдим.
Давоми бор.
Бўлимга реакция қолдиришингиз,қўллаб- қувватлашингиз мен учун илҳом ❤️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
#Қарғалар_маҳкамаси
164-қисм
"Чунки сенга уйланмаган йигитлар чиқаётганини кўриб, ўтмишим ва чарчоқ юрагимни таклиф этишга жасорат этмас эдим. У йигит билан бироз гаплашдим. Зумрад у каби йигитларнинг ажрашган хотин- боласи йўқдир аммо уларнинг ҳеч бири сени менчалик танимайди. Янги одамни танишга, уни севишга йилларинг кетади. Рўпарангда эса ўтмиши бугуни ва келажаги билан сенга келган, хатосини тан олган ва йўқ десанг нима қиларни билмай қоладиган одам турибди.Мен чиройли жумлалар қуриб ақлни бошдан олишни билмайман. Лекин бир бўсангдан ақлини йўқота олишимни биламан. Менга айтдинг-ку, нафасимда изинг борлигидан бошқага ёр бўлишдан уялдим деб. Мен ўша куни ўзимнинг кирлигимдан уялдим. Нопок нафасни нима билан тозалаш мумкин деб кўпчиликдан сўрадим. Ҳамма ҳар хил гап айтди. Фақат биттаси айтдики,”Товба қил”. Яна бировнинг дилини оғиритиш ҳақида сўрадим,”Розилигини ол! Қул ҳаққи ёмон” деди. Олдинга бор айбимни тан олиб, энг бўлмас ҳолим билан келдим. Сен ҳаққингни менга ҳалол қилиб , жуфти ҳалолим бўлишингни сўраб келдим”,-деб бошини эгди ҳали ҳам қўлларимни ушлаган ҳолатда турганидан кўзидан оққан ёш томчилади кафтимга.
Секин қўлимни тордим, шошиб бошини кўтарди. Ифодам жиддий эди. Унинг эса аҳволи танглиги, намли кўзларидан билинарди. Кўзларимга тикилиб жавоб кутарди. Юзидаги ҳар қаричига қарадим. Йиллар қанчалик бешавфқат. Ёшлигидаги тиниқ юзи ўрнига чарчоқ ва балкида ароқнинг таъсиридан қолган излар турарди. Бугун қанчалик асабийлашгани юзидан билиниб турибди.
“Журъатга бирор нима қилдингми?”,-деганимда қошини чимирди.
Ютинди.
Уни сўрагним учун кўзларидаги нур йўқолганга ўхшади. Бошини икки ёнга қимирлатди. Бироздан сўнг уйга қайтганимда келиннинг акаси билан алоқали сюрприз кутишини истамас эдим.
“Йиллар давомида бир нарсани англадим.Сенинг севгинг эмас, кетганингни аламини ташибман доим. Сени бир пайтлар севган Зумрад аллақачон улғайиб ўз йўлини топган. Лекин сендан хафа, кўнгли қолган Зумрад мана шу еримда ўрнашиб олган”,-деб мен ҳам унга юрагимнинг ерини кўрсатдим.
“Хато дединг-ку, хато сени шунча йил хотирамда ташиш бўлди. Азоб экан юрагинг ёниб турганда, тақдир эмас экан деб кетиш. Сен кетганингда, ўқишинг битганида, тўйинг бўлганини эшитганимда мен ароқ ичмай туриб ерларга йиқилдим.
Бўлимга реакция қолдиришингиз,қўллаб- қувватлашингиз мен учун илҳом ❤️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
#Қарғалар_маҳкамаси
163-қисм
“Сендан қандай кечирим сўрай? Қандай қилиб ўтган йилларни ортга қайтарай? Шунчалик ношудманки. Ҳатто узоқ пайтдан бери ўйлаб юрган гапларимни ҳам унутдим. Узр сўрашга ҳаққим ҳам йўқдир.Аммо сени кечирмасликка ҳаққинг бор. Мен сендек кучли эмасман. Ожизман,қўрқоқман лекин фақат сенинг олдингда билинади ожизлигим, қўрқоқлигим. Қайта хафа қилишдан қўрқаман. Сени бировлар мендан олса, унда ожизлигимга енгилишдан қўрқаман. Зумрад мен сени жонимдан ортиқ кўраман”
Қўллари қалтираш навбати унга келганди.
“Ўзим билан жуда кўп курашдим.Қўй шу қиз бахтини топсин. Сендек одамдан кўра яхшироғига лойиқ дедим. Лекин ҳар гал шу ер қурғур айтди-ки, уни сендек ҳеч ким сева олмайди”,-деб бир қўлини юрагига қўйди.
Ҳеч нарса дея олмас эдим. Сўзсиз икки томчи йўлини топиб оқаверарди.
“На май ва на иш ёки бошқа ҳаёт сени ерингни тутди. Виждоним ҳар сафар сенга келадиган йўлимни тўсди. Сендан кетиб шунча зарар бергандим.Яна қайтсам, мени кечирмаслигингдан қўрқдим. Тоғам гуруҳ тузиляпти деганда унга ялиндим, сен мени кўчада кўрсанг юзимга қарамаслигингни билардим. Биринчи куни атайлаб кеч келдим. Мени олдин кўриб, воз кечиб кетишинга чидай олмасдим. Кеча совчи келади деганингда, мен адо бўлиб бўлдим. Туни билан онамга дардимни тушунтирдим.Тоғамга ялиндим тонг азон. Улар сенга бўлган ҳисларимни билишарди. Фақат уларда ҳам қўрқув бор эди. Агар қабул қилмасанг аҳволим нима бўлишини тахмин қилишяпти. Мен уйдагиларимни барибир олиб келардим. Ҳатто сени қишлоққа олиб борган куним манзилингача билиб келдим. Кунлаб қолиб бўлсада уйдагиларингни, энг асосийси сени кўндириш керак бўлади дея қоладиган жой ҳам топдим. Бугун ишхонадан эрта чиққанингни эшитиб онам ва тоғамга тайёр туринглар бугун кечки пайт борамиз, уйидагилари келган улар олдига ўтамиз дегандим. Тоғам бизникида онам билан мендан хабар кутиб турганди. Сенга нима баҳона қилишни билмай, Ҳайдар аканинг дафтари дедим. Аслида эса, ниятим кайфиятингни кўриш ва онам билан тоғамни жўнатиш эди. Фақат бошқалар отни қамчилаганини кўриб, ақлим чиқай деди. Совчи устига совчи борадими билмадим аммо бугун уларни олиб келмасам бошқа бундай ишга журъат қила олмаслигим аниқ.
Бўлимга реакция қолдиришингиз,қўллаб- қувватлашингиз мен учун илҳом ❤️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
#Қарғалар_маҳкамаси
Бонус!
161-қисм
Лекин Юсуф мени шундай вазиятга қўйди-ки, бироз аввал бировга иккинчи хотинликда айбланаётган мен. Омадсиз калдан, кокили бор, бахти кулганга айландим.
Салом-аликдан сўнг Юсуфнинг онаси “Хабар бермай қулчиликка келдик”,-деганида юрагим еридан чиқай деди.
Боя мени ҳар хил гап билан ерга урган холаваччам,
“Келинг, келинг. Хуш келибсиз!”,-деб кутиб олди.
Эшик очиқ қолганди. Ташқарига бир қараб эшикни ёпдим.
“Опа, ана у одам акамга бирор нима қилмайдими?”,-деб келин қўрқиб сўради.
Демак бургутимиз ҳаккини овлабди. Келинни тинчитдим-у, лекин ичимдан бу Корейс ҳаккисини бир чўқиласин, иккинчи марта аёлларга бир буюм ёки қулдек муомала қилишни икки карра ўйлаб кўрсин, дедим.
“Зумрад қизимизни ўқишга келганидан бери танийман.Ўзим ўқитдим. Унинг оиласи бу ерда эмаслигини ҳам биламиз. Фақат ўғлимиз қўймай бугун қариндошларининг олдидан ўтинг, кейин ота уйига борамиз деди”,-деб калтош тоға гапираётган эди.
“Ҳа, яхши қилибсизлар. Зумрад жиянимни жуда кўп жойдан сўрашади. Аввал ўқийман деди кейин иш деб мана шу пайтгача келди. Кўп танлайди. Мана бугун Кореядан совчи келди”,-деганида ҳушимдан кетай дедим.
Эр қуриб энди чет элдан номзодларини қидиряпти деб ўйлашмасинда ишқилиб.
“Ҳа яхши, қизимиз,қизларимиз бахтли бўлишсин”,-деди калтош тоға
“Ўғлингиз нима иш қилади?”,-деб Зумрад терговчи билан бир қондан эканлигини билдирган саволлар бера бошлади қариндошим.
“Ўғлим, Зумрад қизимиз билан бирга ишлайди. Аввалроқ ҳаракатимизни бошлашимиз керак эди. Фақат Юсуфжон ўғлим, чет элда хизматда эди”,-деб бўлмай қолган қайнонам сўз олди.
“Айтдим-ку, жиянимни харидори кўп. Мана яна бир чет элда ишлайдиган экан. Олдин уйланганми ўғлингиз?”,-деб ҳақли аммо оғриқли савол берди.
Орага бироз жимлик кирди.
“Ҳа, оила қурганди фақат ўхшамади. Бир қизчаси бор”,-деганди яна жимлик кирди орага.
“Қизни отасига берганми?”
“Йўқ, неварам онаси билан Туркияда яшайди. Онаси аллақачон бошқа оила қурган”,-деб ўғил ўрнига хижолат бўларди онаси.
“Алимент тўлайдими?”,-деб содда лекин муҳим саволларга ўтганди холамнинг қизи.
Жавобини эшикнинг жиринглаши бўлди. Эшикни очганимда, бу уйда нималар бўлаётганини англолмай ахири ўзи юқорига чиққан қўшним турарди. Уни ичкарига таклиф қилдим. Қари қизга совчилар келганини у ҳам эшитсин эди. Зебо опа ичкарига кирар экан, эшик ортида Юсуфни кўрдим. Менга ташқарига чиқ деб имо қиларди.
“Зумрадхон, сиз чиқинг мен ичкарига ўзим қарайман”,-деганида, мени нималар кутиши мумклигини билмасдим.
Давоми бор
Бўлимга реакция қолдиришингиз,қўллаб- қувватлашингиз мен учун илҳом ❤️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
➕TИЙИҚСИЗ НАФС ҚУЛИГА АЙЛАНГАН ГЎРКОВ ҚЎЛИДА ҲЎРЛАНГАН ҚИЗ НОЛАСИ....
.......Шундай бўлиши мумкинми? — деб сўради у қоровулдан. Гўрковни топиб келишди. Қабрни қазишса… қиз йўқ эди. Жиноят қидирув бўлими ходимлари етиб келганидан сўнг эса ҳаммаси ойдинлашди. Марҳуманинг танаси гўрковнинг омборхонасидан, эски ваннанинг ичидан топилди. На одам ва на ҳайвон бўлмиш гўрков марҳума тупроққа қўйилган куниёқ қазиб олиб, иссиқ сувга солиб қўйган ва ҳар тун…....😱😳
#Бисмиллах
Дуои саломлари ила тонгларга файз бахш этган ЯХШИЛАРИМ!
АССАЛОМУ АЛАЙКУМ !!! 🫶
⛅️ Файзли Душанба тонги муборак бўлсин!!!
Янги кун барчамиз учун хайрли, хуш дийдор ва хуш хабарларга бой бўлсин.
🌦 ХАЙРЛИ ТОНГ❄️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
#Қарғалар_маҳкамаси
160-қисм
“Узр! Мен шунча йил, мени ким олар экан деб яшадим. Эрга тегиб яна ўн йил эримнинг қайтишини кутгандан кўра. Яна шунча эр этмай кутганим маъқул. Келганда, чиқиш эшигини кўргандирсиз?”,-дегандим ғазабланиб, еридан турди.
Синглиси чопиб олдига чиқди. Ака-сингл бирга уйдан чиқишди. Холамнинг қизи эса менга қараб келарди.
“Менга қара! Сени аниқ бир кишинг бор-у? Шундай йигитга йўқ дединг-а? Уйланмаган йигит бўлса, уй- жойи аниқ. Қизлари бизни қўлимизда. Мазза қилиб яшар эдинг?”
“Нималар деганингизни биласизми? Сиз у келинни одам ўрнида кўрмайсизларми? Бу қанақа тушунча? Ундан кейин мен нега ота-онаси учун уйланиб, ташлаб кетадиганга тегишим керак?”
“Ҳой, ақлли қиз! Бизда ҳамма деярли шундай яшайди. Эри четда ишлайди. Хотини ота-онасининг хизматини қилади”,-деганда ўзимни тута олмадим.
“Кейин нима бўлади биласизми? Сабр қилиб яшагани яшайди-да. Шайтон йўлдан ургани нималар қилмайди? Мен бир йилда нечта аёлнинг жиноятига гувоҳ бўламан хабарингиз борми? Баъзи нарсаларни кўз билиб туриб, қулоқ эшитмаслигига йўл қўйиб беряпмиз”,-деб гапирган эдим.
“Сен ўзинг бирортага иккинчи хотин бўлиб яшаб юрмабсанми?”,-деганида кўзларим тўлди.
Бизни бегонлар яраламас эди. Бизни ўзимизникилар юрагимизни оғритарди. Қишлоқа қайтишганида нима гаплар бўлишини тасаввур қиляпман. Бечора онам, опаларим ва акаларимга, бўлмаган гаплар боришининг шамоли бу савол.
“Бу гапни ўйламай...”
Гапимни тугатишга фурсат бўлмади чунки келин қайтиб кирди. Унинг юзига қараганимда, бир ифода ўқиш қийин бўлди.
“Пастда..”,-деб ҳали келин гапини тугатмасдан эшик жиринглади.
Холамнинг қизи, келин иккиси эшик олдида ким келди деб кутарди. Мен эса ҳеч нарсадан бехабар эшикни очдим. Бир аёл турарди қўлида оппоқ дастурхони билан. Мен ҳали аёлни кимлигини сўрашга улгурмай, калтош тоға ҳам кўринди эшикда.
Икки бетим ловуллаганини кўрганингизда эди. Бироз аввалги Журъатбекка кекайиб гапирган қиз кетиб,бир пайтлар қайнонам бўлишини орзу қилганим аёл қаршисида уятчан тортинчоқ Зумрад келганди.
Демак ҳаё ҳам ишқдан бир парча эканда?
Йиллаб ўйладим, онаси мени билганида қабул қилар эдими,деб. Одатда пойтахдаги оилалар вилоятдан қиз олишмасди. Бошим ўз ўзидан эгилди. Кўзларига қарай олмадим. Калтош тоғага ҳали жаҳлим пасаймаган эди.
Бўлимга реакция қолдиришингиз,қўллаб- қувватлашингиз мен учун илҳом ❤️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
Қор ёғаётган оқшом
шаҳарни кезсанг,
Ўйласанг олисларда қолган
кимнидир...
✍ Хуршид Даврон
🎤 Шоирнинг ўзи ўқиган
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
#Қарғалар_маҳкамаси
158-қисм
“Журъатбек”,-дедим.
Ўйин қилма дегандек қаради.
“Рост! Исми Журъатбек!”,-деганимда бу сафар у ўзини кулгидан зўрға тутди.
“Оилам мажбур қиляпти”,-деб қўшиб қўйдим.
Қаттиқ ютинди.
“Қаердан чиқди бу?”,-деб қўлини белига қўйди.
“Made in Korea”
“Ҳазиллашма!”,-деб огоҳлантирди.
“Рост! Кореяда яшаб келган экан”,-дедим очиқлик киритиб.
Қошини чимириб бир муддат ўйланиб қолди.
“Местный ола қарғадан қутилиб, энди корейс ҳаккаси келдими?”,-деганида ола қарғани тушиндим-да, бу ҳаккаси нима эди?
“Нега ҳакка? Балки семурғдир. Ўлдим деганда янгидан тирилган қуш”,-деб ўзимча катта гапирдим.
Ичкарига жўнатганим ким билади нима?
“Корейсларнинг рамзи, яъни қуши- тумшуғи қора ҳакка”,-деганида энди етиб борди.
“Фақат ҳакки шимолий Корея рамзи. Ва у сенга тўғри келмайди”,-деганида мени камситдими ёки ҳаккани била олмадим.
“Нега эмиш?”
“Чунки ҳакка- ўғри қушдир. У бошқа инларга кириб тухум ўғирлайди, итларнинг суягини олиб қочади. Ҳатто товуқларнинг жўжасини ҳам ўғирлайди. Сен эса, ўғриларни тергов қилувчисан. Сенга ҳам ҳайронман, бир қарса қотил қарғадан гул оласан бир қара ўғри ҳаккадан”,-деб кула бошлади.
Бу эса асабимга тегарди. Ундан ўч оламан деб калака бўлдимми?
“Ҳа энди, нима қилай? Одам деб ўйлаганим аввал юрагимни ўғирлаб, кейин орзуларимнинг қотили бўлди-ку? Буларида ҳеч бўлмаса биттадан сифати бор. Қалбимни ўғирласа, орзуларимга индамас. Орзуларимни ўлдирмоқчи бўлгани, юрагимга тегмас”,-деганимда юзи қизариб нигоҳларини мендан олиб қочди.
“Дафтарни бер, уйда меҳмонларим кутяпти”,- дегандим боши билан йўқ деди.
“Сени ҳозир вақтинг йўқ. Кейин орзуларинга бирров тегмаса, ишинга қайта олсанг, бирга қараб чиқамиз”,-деб жавоб берди.
“У нима деганинг?”
“Ҳаккалар ялтироқ нарсага ўч бўлади. Сенинг зийнатингни эса, фақат кўзи ўткир қуш кўра олади”,-деб машинасига ўтирди ва кетди.
Мен эса қўлимдаги гул, ҳакки ҳақидаки маълумот ва деразадан мени кузатиб турган терговчи шпион қўшни билан қолгандим. Подезд эшига етганимда кутилган савол келди.
“Зумрадхон! Шу меҳмонжонлардан айланай киносини сиздан илҳомланиб олишган-ов. Тинмай уйингизга меҳмон келади. Яна кунлаб ётиб қолишади”,-деди тиржайиб.
“Бизда меҳмон шунчаки вақт ўтказиш учун эмас, ё дардига малҳам топиш учун ёки ташвишингизни енгиллаштириш учун келади, Зебо опа”,-деганимда бети ҳам қизармади.
Бўлимга реакция қолдиришингиз,қўллаб- қувватлашингиз мен учун илҳом ❤️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
❄️Болакайнинг қор билан илк танишуви😍
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
#Қарғалар_маҳкамаси
Бонус!
156-қисм
Столим устида бир плитка шоколад турарди. Устида “пористый молочный ”деб ёзилган эди. Менинг бунақа шоколад яхши кўришимни фақат бир киши биларди бу бинода ва шоколадни қўлимга олиб атрофга қарадим. У кўринмасди. Ёндаги ҳамкасбимдан Юсуфни кўриб кўрмаганини, сўрадим. Эрталаб келиб кейин адлияга кетгани айтди. Столим устида қолдирган нарсаси эса бу ердагиларга кўргазма деб қабул қилгим келди.
🐦⬛
“Йўл азоби, гўр азоби деб бекорга айтмаганда, жиян”,-деб холамнинг катта қизи ва келини келганди.
Уларни вақтида кутиб олиш учун ишдан эрта чиқиб, уйга келдим. Қишлоғимдан яна бир парчлар келиб мени бу шаҳар машмашасидан ва жиноят оламидан сал бўлсада чалғитган бўлди. Икки меҳмоним бироз дамини олгунича мен ҳам уйдаги бир-икки ишимни ҳал қилиб олдим. Ёш келинчак бошқа вилоятдан келин бўлиб тушган эди. Холамнинг қизи бу келинчакни боласи бўлмаяпти деб шифокорга олиб келган экан.
“Эри нега келмади?Бир ўзи даволанадими?,-деб сўраганимда
“Эри соппа- соғ. Келинда киста бор деди ўзимизникилар шунга, пойтахтда яхшироқ текширади деб келавердик”,-деди холаваччам.
Турмуш қурмай туриб ортиқча гапиришга ҳам тортинар экан киши. Аммо баъзида билиб гапириш кераклигини ҳам унитиб қўйганимни навбатдаги гапидан билдим.
“Зумрад жиян ,бу касаллик баҳона. Биз ўзи, бошқа нарса учун келдик”,-деганида ишқилиб ўйлаган нарсам бўлмасинда деб турдим.
“Келинимизни акаси Корейдан келди. Ҳали уйланмаган”,-деганди мақсадлари равшан бўлган бу икки меҳмонимга қараб
“Бахтини топсин илоҳим. Лекин менга таклиф қилаётган бўлсангиз гапирмай қўяверинг”,-деб гапларини олдини олдим.
“Унақа дема,ўлай сенга. Холамни мазаси йўқ. Бир сен қолдинг. Қўй холам ҳам тинчисин. Доим сени ўйлагани ўйлаган”,-деди ёлғондан кўзи ёшлангандек бўлиб.
Буларнинг ҳаммасини опаларим ташкил қилмаган бўлса менинг исмим Зумрад эмас.
Уларнинг гапига кўп ҳам эътибор қилмай ўзимни бошқа нарсаларга чалғитдим. Бирга овқатландик. Атрофимиздаги биноларнинг остидаги дўконларни айландик. Уйга қайтишда эса, Телефоним жиринглай бошлади. Юсуф бу пайтда нега қўнғироқ қилди экан деб ҳайрон қолдим.
“Алло!”
“Зумрад қаердасан?”,-деган саволни кутмаган эдим.
“Уйдаман тинчликми?”,-деб сўраганимда ёнимдаги икки меҳмон қулоғи тўрт, кўзи саккиз бўлиб мени кузатарди.
“Ҳайдар ака билан гаплашдим ва дафтарини олдим.Ичидаги нарсаларни бир кўрсанг..”,-деб гапи чала қолганди.
Биз уй эшиги олдига етиб келгандик. Ва подезд олдида биров қўлида бир пакет ва гул кўтариб турарди. Ёнимдаги келин олдинга қараб юрганига қараганда, ҳақиқатдан уйимга совчи келганди.
“Мен сенга кейинроқ қўнғироқ қиламан”,-деб гўшакни қўймоқчи бўлдим.
Чунки бу иккала иш битирувчи билан очиқча гаплашадиган гапим бор эди. Фақат Юсуфнинг ”Мен келдим.Туш дафтарни ол!”,-деган гапи билан машинасинг ёнгинамизда тўхташи бир бўлди.
Давоми бор.
Бўлимга реакция қолдиришингиз,қўллаб- қувватлашингиз мен учун илҳом ❤️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
🌙🌿ХАЙРЛИ ТУН🌿🌙
⭐️🌷Аллоҳга яқинлашсак, бахтни қидиришимизга ҳожат қолмайди.
⭐️🪷Чунки у пайт саодатнинг ўзи бизни излашга тушади.
🌺✨Шунинг учун доимо: «Роббим менга Ўзинг хайрли билганингни насиб қил!» денг!
🌙ТУНИНГИЗ ОСУДА ЎТСИН АЗИЗЛАРИМ!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
#Қарғалар_маҳкамаси
168-қисм
Уйга етиб келганимизда. Юсуфнинг онаси ва тоғаси эшик олдида Зебо опа билан суҳбатлашиб турар эди. Менинг қариндошларим эса йўқ. Мен Юсуфга қарадим у менга, ишқилиб тинчлик бўлсинда. Тинчлик масаласи бир томон бўлса, менинг уятдан ерга киришим бошқа томон бўлди.
Калтош тоға майлида, бу бўлажак қайнона ўғли билан бир ерларга борганимни бошқача тушунмайдими ишқилиб? Касбимнинг асоратларини ҳар қадамда яшашнинг энг оғир томони ҳам шунда.
“Келдиларингми болам?”,-деб юмшоқ гапирганига қараганда масала унчалик ваҳимали эмас.
Зебо опа менга қош-кўз ишора қиларди. Аниқ бир гап бўлган. Совчилар хайрлашиб машинага ўтириб кетишди. Юсуф онасинг олдида менга қўнғироқ қилишини айтганда баттар уйладим. Тоға ҳар доимги тоға. Улар узоқлашгач, Зебо опа менга қараб гап бошлади.
“Зумрадхон! Юқоридаги қариндошларингиз бирам ғалати-эй?”,-деди норози оҳангидан билса бўлади-ки, аниқ бир гап бўлган.
“Нима бўлди?”,-деб чўчиб сўрадим.
“Вой, ҳали тўй бошлансин, икки томон розилик билан бир ишга қўл урсин. Икки томон одати бошқа деб қариндошингиз бўлмайди деди”,-деганида вой товба деган сўз оғзимдан чиқмасин деб ўзимни тутдим.
“Юсуфжонни бувалари ҳам асли вилоятлик экан. Энди йиллаб пойтахтда яшагани билан ўзини одатлари бор экан.”,-деб Зебо опа ахборот берарди,мен Юсуфнинг ота-боболарига фикрим кетганди.
“Хуллас, бизда қалин пули бор деб, охири буни айтишди”,- дерди куйиб пишган қўшним.
“Майли Зебо опа, мен юқорига чиқай ўзим гаплашиб оламан улар билан”
Жонкуяр қўшним яна бир нарсалар десада, индамай уйга кирдим.
“Сен қаерга кетдинг?”,-деб оила сўроқхонасига хуш келгандим.
“Ташқарида эдим опа, нима бўлди?”
“Буларинг жуда пишиқ. Қалин пули бор бизда десам, бизда ундай одат йўқ дейди”
“Уни сиз ўйламанг. Уйдагилар ҳал қилишади”,-деб мавзуни ёпмоқчи бўлдим фақат тун ярмигача чўзилган бошқа нарсалар чиқди.
Биров шуларга мени ўн етти ёшли қиз эмаслигимни тушинтирса бўларди.
Албатта Корейс ҳаккасининг мавзуси ҳам қолмади. Хуллас эртага, бу маиший муаммолардан заҳарланган Зумрад, қандай қилиб қотилнинг изини суради билмайман. Уйимга меҳмон келишидан ҳеч нолимас эдим худойим. Фақат шу икки севимли бандангни уйига жўнат. Ўйлайдиган мингта бошқа муаммоим бор. Буларнинг кесатиғи ва ўргатган ақли ортиқча.
Бўлимга реакция қолдиришингиз,қўллаб- қувватлашингиз мен учун илҳом ❤️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
Синфдошлар билан "гап ўйнаймиз" деганда 😂
Группага юбориб қўямиз.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
АФСУС
Тўйимдан ўн кун ўтиб, мактабга имтиҳонга бордим. Боришим билан, ўша эски ошиғим пешвоз чиқди.
Тўйдан кейин хам учрашиб туришга ваъда бергансан деб, мени мажбурлаб машинасига ўтиргизди. Янги келинчакман, эрим кўриб қолишидан қўрқардим. Қанча қаршилик қилмай, фойда бермади.
Учрашув учун жой хам, хозирлаб қўйган экан, мени ўша ерга олиб борди, ва мақсади йўлида мени хонага олиб кирди, хонага олиб киргач қотиб қолдим...
Чунки хонада...
Дахшад ўша кун...
#Қарғалар_маҳкамаси
165-қисм
Яна шу аламим билан оёққа турдим. Бу оғриқ, йўқотилган умрнинг қийноғи ўтадими билмадим? Аммо мен ҳам чарчадим. Ҳар гал мендан сўроқсиз урган шу юрагимдан ва ўтмишни эслатиб турадиган ақлимдан. Биров кечирим сўраган кишининг, узрни қабул қилмаса, унинг гуноҳини юкини ташийди деган экан пайғамбаримиз(с.а.в).Сени қайта кўрган куним кечиргандим. Лекин ўтмишни унутолмаганимни ҳозир ҳам ҳис қилиб турибман. Қанчалик умрим қолди билмадим. Лекин у хатоингни доим юзинга уришимни бил. Қариб қолиб оғзимда тиш қолмаса-да, узиб оладиган бир-икки сўзим доим сенга топилишини бил. Бил-ки, бошқа мени аросатда қолдириб кетма. Ўзимдан шубҳаланишимга, дунёдаги энг кераксиз нарсадек ҳис этишимга йўл қўйма”
Охирги сўзларим хичқириқлар орасидан чиқди. Бақувват қўллар мени ўз ҳимоясига олди. Сочларим устида ваъдалар берган нафасидан излар қолди. Мен таслим бўлдим. Ичимда бир-бири билан келишмаган икки томонимдан бирига енгилдим. Яратган, аёл-қизга ўз меҳрибонлигидан ва шафи исмидан кўпроқ берганга ўхшайди. Шундан-ми, юраги қонасада меҳр билан бошқанинг даволашга шошар экан.Иккаламиз ҳам кўп вақт ва қувват йўқотдик. Мени танимаган, мен танимаган биров билан яна шунча умрим ўтар балким. Аммо бир қарашимдан дилимдагини тилга келтирган одам билан қолган ҳаётимни ўтказиш осонроқми туюлди менга. Хуллас, минг хил баҳона топдим ўзимга. Ярамнинг малҳамини яна шу қотилнинг ваъдасида топган эдим.
Бир қўли секин ёндан кирганини кўриб тезда ўзимга келдим.
“Нима қиляпсан? Сенга ўхшаган хотин кўрганга рози бўлмай мен ўлай!”,-деб тезда ундан узоқлашдим.
Ахмоқ Зумрад!
Калтафаҳм Зумрад!
Сени ниманга холи ерда бир эркакнинг ёнига яқин ўтириш. Одамнинг бир сонияда дунёдан совишуни кўрмоқчи бўлсангиз, менга қаранг. Онам айтган эди-я. Оҳ, содда лекин доно онам. Эркак зотининг хаёли доим бошқа нарсада бўлади деб бекорга айтмаган экан. Ҳали энди бир марта совчисини жўнатди. У калтош тоғасининг, йўқ сочига ишониб ўзимни кал тахтимдан айирган мен ахмоқ.
Ичимда таърифини айтиб бўлмайдиган ғазаб билан унга қарадим. Бошланди ва битди. Эгнимдаги кийимини юзига отган эдим,ичидан бир нарса тушиб думалаб сувга тушай деган ерда, Юсуф ушлаб қолди.
Бўлимга реакция қолдиришингиз,қўллаб- қувватлашингиз мен учун илҳом ❤️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
Мана шу Ҳақиқий Бахт.❤
Бизга ҳам насиб қилсин шунақа давр.
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
#Қарғалар_маҳкамаси
162-қисм
Юрагингиз бир вақтнинг ўзида телбалардек уриб, яна тонналарча юк кўтаргандек оғир бўлганми ҳеч?
Хаёлингиз сиздан олдин учиб, оёғингиз бир ерда михланганми?
Бу қандай тушунарсиз ҳолат?
Юсуф билан тортишиш, уни ҳар икки гапда айблаб қийнаш қанчалик осон эди.
Нега айнан бугун?
Нега?
Юрагимнинг тез уришини назорат қила олмас эдим. Доим ақлимнинг бир ерида хаёли бўлган онаси ва устозим деб билган одамнинг уйимга қўқисдан келишини айтмаганда, балки яна Юсуфни нишонга олиб қасос найзаларимни отган бўлардим. Юсуф мендан олдинда зиналардан тушиб борар, мен эса ортидан юрардим.
Бир марта бўлса ҳам ортига қарамади. Мени бир муддат ўз фикрларим билан ҳисоблашиб олишимни истади. Кўчага чиқди. Ёнда турган машинаси олдига борди ва олд ўриндиқ эшигини очди. Мен ҳам индамай ўтирдим. Гаплашиб олишимиз керак эди. Буни билардим. Фақат қанчалик тайёр эдим?
Ҳайдовчи ерига ўтирди. Менга қарамасликка ҳаракат қиларди. Уйимда қишлоқдан келган қариндошларим, кутилмаган совчилар ҳатто қизиқувчан қўшним бор эди. Мен эса эскидан қолган дил ярамнинг ё тузалиши ёки баттар қонашини билмай йўлга тушдим.
Уйимга унча узоқ бўлмаган анҳор бўйига келдик. Бу ерда хиёбон йўқ, шунчаки оқар сув бўйида ўриндиқлар бор эди. Машина қўйилган ердан пастликка қараб юрдик. Бир ерда зинаси тикка шаклда турганини кўриб, қўлини узатди. Ёш қизлардек тир-тир титрардим. Қўлимни унга узатдим.Худди фурсат кутгандек қаттиқ ушлаб олди.
Зинадан тушишимга ёрдам берди. Аммо текис йўлда ҳам қўйиб юбормади. Бўш ўриндиқ топиб ўтирдик. Бу ерни юқоридан ўтганда кўп кўрар эдим. Фақат “парочкалар” ўтирадиган жой эди. Ёш қизларни кўриб, буларнинг ота-онаси йўқми деб қоралаган еримда бугун ўзим ўтиргандим. Эҳ, Зумрадхон ким бўлдим эмас, ким бўламан дейиши керак экан киши.
“Совуқми?”,-деб биринчи у гап бошлади.
Устимдаги свитор енгил бўлсада, кун бўйи яхши юрган эдим. Фақат куз ҳавоси кеч тушганда салқини билан машхур эди.
“Озроқ”,-дедим.
“Буни кийиб ол!”,-деб устидаги кийимини берди.
Ҳатто ўзи кийдириб қўйди. Жуда яқин турганидан ноқулай бўлдим. Икки қўлимни бирдан ушлади.
Бўлимга реакция қолдиришингиз,қўллаб- қувватлашингиз мен учун илҳом ❤️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
ЯНГИ ХИКОЯ КУН ДАВОМИДА
ҚАРГАЛАР МАХКАМАСИ
МУАЛЛИФ - СУЛХИДА ДАВРОН
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
Эрта уйғонганга барака бисёр.
Ризқи рўзга мўл бу кўҳна диёр.
Совуган юракни қиздирмоқ учун.
Дастурхонда сизга нонушта тайёр.
Аллоҳ таоло бугунги кунингизни тинчлик офиятда, яхши кайфиятда, савобли амаллар билан тўла бўлиб ўтишини сизга насиб қилсин!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
✨🌙 Х А Й Р Л И Т У Н ✨
✨🌙 Т И Л А Г И М 🤲
🌙 Орзулар саробидан
✨ Армоннинг гирдобидан
🌙 Севгининг азобидан
✨ Душманнинг кўзидан
🌙 Тухматнинг сўзидан
✨ Бевафонинг ўзидан
🌙 Омад тарк этишидан
✨ Бахт қўлдан кетишидан
🌙 Соғликни йўқотишдан
✨ Аллох ўзи асрасин.
✨🌙 ХАЙРЛИ ТУН КАЛБИ МУХАББАТГА ОШНО ҚАЛБЛАР ЯХШИ ДАМ ОЛИНГИЗЛАР АЛЛОХИМГА ОМОНАТСИЗЛАР АЗИЗЛАРИ...!!!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
#Қарғалар_маҳкамаси
159-қисм
Худди келган меҳмонларни сенинг уйинга олиб киряпман-да, шикоят қилиб гапирасан, деб ичимда унга жаҳлим ва Юсуфга аламим билан ичкарига кирдим. Кетди-я ноинсоф. Мен ҳозир хўп десам? Кейинчи? Ахмоқ!
Уйга кирганимда холамнинг қизи мени чеккага тортди.
“Зумрад! У келган ким? Гаплашиб юрганинг бор эдими, жиян? Нега айтмадинг?”,-деб мени саволга тутди.
“Йўқ опа, бошлиғим. Хужжат бергани келибди”,-деганимга қўлимга қаради.
“Қани хужжат?”
Оббо! Тергов қилган, имтиҳонда қийнаган одамларимнинг уволи тутдими? Бу нима сўроқ?
Гулни унинг қўлига тутқазиб, ўзим ичкарига кирдим. Келинимиз акаси билан ўтирар эди. Холамнинг қизи келинини ёрдам баҳонасида чақирди. Журъатбек диваннинг бир учида мен эса бурчакдаги стулга ўтирдим. Икки лакатор қулоқ эса, сал нарироғда бизни кузатарди.
“Кетдими бошлиғингиз?”,-деб овоз оҳанги ўзгариб сўради.
“Кетди!”
“Тўйдан кейин ишлашингизни истамайман. Кейин бу нима кийиниш? Сал аёл кишига ўхшаб кийинсангиз бўлмайдими?”
Бинго!
Омад шоу дастуридан менга чиққан латарейидаги рақамни қаранг. Эҳ, Юсуф-а? Ҳакки қушини қаердан ақлимга қўйиб кетдинг? Мана раунд бир ва илк тақиқ-ишламас эмишман. Икки-аёлга ўхшаб кийинар эмишман. Эгнимда кўк жинси ва енгил қора свиторим бор эди.
“Яна?”,-деб унга аслида энсамни қотирган эдим, атрофга қаради.
“Бу уй кимники? Ўзингизники бўлса, ижарага берамиз чунки сиз воҳада ота-онам билан яшайсиз”,-деганида менинг илҳом париларим кела бошлади, хабари йўқ.
“Мен ота-онангиз билан яшаганда, сиз қаерда яшамоқчисиз?”,-деб ўзига саволни қайтрадим.
“Мен ишлагани кетаманда қайтиб”,-деди дадил
“Кореяга? Қанчада қайтасиз кейин?”,-деб энди шунчаки сўраётган эдим.
“Келиб- кетиш осон эмас. Мана ўн йил деганда қайтдим. Уй-жой қилиш керак. Эртага болаларга ҳам бир нарсалар қилиш керак”,-деганди ўйланиб қолдим.
Ишқимдан ўлиб бу одамга турмушга чиқсам яна умрим кутиш билан ўтар экан-да? Устига ота-онасига қараб , ишимдан воз кечиб шунчаки яшар эканман.
“Мен ишламасам, ўзингиз таъминлаб турасизми?”,-деб сўрадим шунчаки менга жавоби қизиқ эди.
“Ҳар ой рўзғорга пул жўнатаман. Онам ҳамма нарсага етказади. Сиз ҳам нима керак бўлса айтсангиз олиб беради”,-деган гапи сўнги томчи бўлди .
Индмай ўрнимдан турдим. Келтирган гули ва ичида ширинлик деб тахмин қилган пакетини олиб унинг қўлига тутқаздим.
Бўлимга реакция қолдиришингиз,қўллаб- қувватлашингиз мен учун илҳом ❤️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
Шундай одамларни ахтарингки, улар билан суҳбат қилмоқ яхши китоб ўқимоққа баробар бўлсин. Шундай китобларни ахтарингки, мутолааси файласуфлар суҳбатига тенг бўлсин.
✍️Френсис Бекон
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
Ён қўшни жон қўшни...
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
#Қарғалар_маҳкамаси
157-қисм
Бир қайтар дунё қонуни айтади-ки, “Яшатганингни яшатмагунигча, бу дунёдан кетмайсан!”
Хўш, азизлар! Қасос еми иссиқ бўлса яхшими, ёки совуқ? Гарчи мендек узоқ йиллар қийналган биров учун алам ўчоғи доим ёниқ ва унда пишадиган таом албатта иссиқ. Фақат рўпарамда турган инсон учун бироз совиган бўлса, унда хотираси унга яхшигина иситиб беради.
Бир ерда ўқиган эдим. Инсон кечирмайдиган инсонидан бир деганда воз кечади. Фақат кечирган одамини қийноқларга солиб, кейин уни ўзига яқинлаштиради. Мен қийноқнинг даражасини ўлчагунимча, келинимизнинг акаси менга қараб келди.
“Салом! Зумрад яхшимисиз?”
“Салом!”,-деб саломига алик олдим.
“Исмим Журъатбек. Келиш сабабимни, синглим айтган бўлса керак. Булар сизга”,-деб гулдастасини менга узатди.
Бунда кейин ким гулдан бошқа нарса олиб келса, шунга турмушга чиқишга онд ичдим.
“Рахмат!”,-деб мажбур гулини олдим.
Чунки ёндан қараб турган одамнинг кўришини истадим.Фақат мендаги омад калда бўлсайди, сочи чиқарди. Юсуф кўрсин деган нарсамни, Зебо опа телевизорда кино кўргандек, бизни томоша қилиб кўраётган эди. Шу аёл ҳам ўйласа керак, бу қиз ундан-бундан гул олиб, ҳеч қайсисига тегиб кетмади деб.
Начора, Зебо опа! Бу фильм бир неча қисмли сизга ёқимли томошлар. менга эса омадлар.
Биздан бир неча қадам олдинда турган холамнинг қизи ва келинга қараб,”Сизлар юқорига чиқаверинглар. Мен бошлиғимдан хужжатларимни олиб, ортингиздан чиқаман”,-дедим.
Холамнинг қизи бир-икки бўйин чўзиб, ким экан деб қарамоқчи бўлди. Унгача эса
“Бошлиқ ишда берса бўлмайдими хужжатини? Ишчисининг уйига келиб нима қилади?”,- деганди Журъатбек дўстимиз.
Ва ўйинда илк ютқизадиган ўзи бўлишини тасдиқлаб қўйди.
“Мен қотилларнинг изини қидираман. Шунда бизнинг ишда, иш -вақти деган нарса йўқ”,-деб жавоб бердим.
Бир нарсалар деб ғўдирданиб қолди. Синглиси ва холамнинг қизи уни етаклаб уйга киришди. Фильмнинг иккинчи қисми бошланганди.Орага рекламасиз фақат бир томошабин билан давом этардик. Юсуф мени кўриб машинасидан тушди.
“Ҳазиллашдинг деб ўйлаган эдим”,-деди.
Юзидаги ифодани кўрганимда оҳ, ичим баттар бўл дерди.
“Ҳаётим масаласида ҳазиллашмайман”,-деб гулга қараб табассум қилдим.
“Ким экан бу кишим? Журъат қилиб сендек қизга совчи жўнатадиган?”
Унинг гапларидан кулиб юбормаслик учун ўзимни тийиб юзимда жиддий ифода билан жавоб бердим.
Бўлимга реакция қолдиришингиз,қўллаб- қувватлашингиз мен учун илҳом ❤️
📚 Ibratli Hikoyalar 📚
Баъзи бир шундай инсонлар борки кимлардандир чўчиб яшашади...
Худдики уларнинг олдида айби бордек...
УНУТМА!
Одамларнинг гапидан қўрқиб яшасанг ҳаётдаги мақсадингни йўқотиб қўясан. Мақсадинг бўлмаса сен деярли мавжуд эмассан. Одамларга гап учун арзимаган сабаб керак. Ким нима деса десин. Сен эса мақсадларинг сари дадил қадам ташла!
Ҳаёт ўзингники!!
📚 Ibratli Hikoyalar 📚