10300
"کانال سینمای موج نو" به تحلیل و بررسی سینمای اروپا خصوصا سینمای فرانسه بدلیل اهمیت فراوان در تاریخ صنعت سینما و تاثیرات آن بر دیگر سینماگران جهان میپردازد🎬 Contact us : @CinemaNewWave
مرا آزاد کن Libera Me
کارگردان : آلن کاوالیه
نویسنده : آلن کاوالیه ، برنارد کروبی
آندره فرسکو
فیلمبردار : پاتریک بلوسیه
ژانرها: داستانی، تجربی
ژانر فرعی: تجربی، درام روانشناختی
مضامین: آینده، تمثیل
17 نوامبر 1993
زمان اجرا 75 دقیقه
کشور فرانسه
35 میلی متر
رنگی
بازیگران : لوئیس بکر ، کاترین کارون
پل شویلارد ، آنیک کونچا ، پیر کونچا
فرانسوا کریستوف ،میشل لیبل
تیری لیبل ، میشل کوئنویل
کلر سگوین ، فیلیپ تاردف
کریستف توریر
جشنواره فیلم کن 1993 : جایزه هیئت داوران جهانی
✔️خلاصه فیلم
در این فیلم دستمال بسته شده به مچ مرد، سر خوک تراشیده شده و نوجوانانی را خواهید دید که در مبارزه با ظلم از بزرگترهای خود مبتکرترند.اما هیچ دیالوگی نخواهید شنید، کلمات آماده نمی شوند، همراهی نمی کنند، در مورد عمل اظهار نظر نمی کنند. این یک فیلم صامت نیست، بلکه فیلمی است که در آن، تنها لحظه‌ای از زندگی که برای تماشای سینما حفظ میشود، لحظه‌هایی است که مردم در آن صحبت نمی‌کنند...
@Cinema_New_Wave
در میان فیلمهای کاوالیه، با مفاهیم و موضوعات دیگر مانند جامعه بورژوایی و سیاسی و مذهبی روبرو میشویم.
البته که نمیتوانیم برچسب هیچ کدامشان را به کاوالیه بچسبانیم. او نه در مقام صادر کننده بیانیه های سیاسی و سازمانهای زیر زمینی، و نه جایگاهی را به عنوان واعظ بر خود متصور میشود.
فیلم های بعدی "آلن کاوالیه" Ce répondeur ne prend pas de (این سرویس پاسخ‌دهی هیچ پیامی نمی‌گیرد، 1979) و سفر غیرعادی (A Strange Voyage، 1981) بودند، که هر دو مربوط به از دست دادن یک عزیز بودند. او با یک فیلم بلند درباره تقدس، ترز (1986) موفقیت غیرمنتظره‌ای داشت که در کن به شدت مورد تشویق قرار گرفت و جایزه هیئت داوران را از آن خود کرد. همچنین در آن سال شش جایزه سزار از جمله بهترین فیلم و بهترین کارگردانی را برد.
در فیلمهای کاوالیه اغلب با مساله آزادی و تنهایی روبروییم. هرچند این آزادی و تنهایی گاهی به ناکامی، گاهی به یادگار و در انتها و مشخصا در فیلم 1986Therese و Libera Me 1993 به اوج می رسد.
@Cinema_New_Wave
نمایش کالیگولا باحضور میکائیل شهرستانی در نقش #کالیگولا
در سالن استاد سمندریان مجموعه ایرانشهر منتظر شما هستیم.
تهیه بلیط از سایت تیوال:
tiwall.com/p/caligula8
دراماتورژ و کارگردان :
رویا اسدی
طراح و مشاور : میکائیل شهرستانی
بازیگران به ترتیب ورود:
محمدرضا میرحسینی
علی کشوری
سعید پارسا
رها خدایاری
عباس توفیقی
علیرضا کوه پیما
آرین نعیمی
فرهاد اعتمادی
هادی دلیرآقایی
علی فرخنده نژاد
دستیار کارگردان :
درسا شهرستانی
مهدی ارجمند
آهنگساز و مشاور موسیقی: علیرضا شفقی نژاد
نوازندگان: نگار رحیمیان (هارپ، پیانو)، ساینا نیکبخت
(هارپ، پیانو)
طراح لباس :
شیرین فرخنده نژاد
طراح چهره پردازی :
مها دوستی
#تئاتر
#میکائیل_شهرستانی
#ایرانشهر
#کالیگولا
#خانه_هنرمندان
#نمایش
#تیوال
#پارک_هنرمندان
سلام و درود خدمت هنرمندان گرامی🎬🎭
موسسه سینمایی آرشامووی برای تولید چند فیلم کوتاه از نویسندگان عزیز دعوت به همکاری مینماید✍🏻
رزومه مدنظر نیست و اگر با توجه به موضوع درخواستی سناریو قابل قبولی ارائه داده بشه همکاری آغاز خواهد شد🙏🥰
تیم حرفه ای و کارکرده🤝🎬
همکاری در شهر تهران📍
برای اطلاعات بیشتر و همکاری مشخصات و رزومه خود را از طریق راه های ارتباطی زیر ارسال بفرمایید💬📞
از طریق تلگرام به آیدی زیر:
@arshamoviee
از طریق تماس ، پیامک و سایر پیام رسان ها:
09930151603
🖤موسسه سینمایی آرشامووی❤️
درباره فیلم
در جهان «ترز» لحظه‌های زائد زندگی حذف شده‌اند فرصتی برای «تنفس نیست».
در جهان «ترز، هیچ بازیگری «طبیعی» بازی نمی‌کند. هیچ نابازیگری، «خودش» نیست و هیج حس به مرحله اغراق نمی‌رسد و هیج حرکتی بیش از حد لازم شکل نمی‌گیرد. حذف تمام پیرایه‌ها... حتی از بازیگری. نسبت به هیچ چهره‌ای، مادام که از او کنشی ندیده‌ایم، صرفاً به لحاظ فیزیک و تیپ و حالت، قضاوتی نداریم. اگر قضاوتی هست، حکم «معصومیت» و «عشق» است که بر همه، یکسان - به‌اندازه اسارت خود خواسته‌شان - می‌نشیند.
در جهان «ترز»، نسبت معمول میان تصویر و گفتارها از بین رفته است. زندگی «جدید» همچون زندگی ما، زنجیره‌ای علت و معلولی بین تصاویر و گفتارها نیست. چه بسیار گفتگوهائی که خارج از تصویر می‌آیند. چه بسیار گفتارهائی که رو به ما - همچون یک روایت - نقل می‌شوند و چه بسیار تصاویری که بی‌نیاز از گفتار، مفهوم خود را به سرانجام می‌رسانند. از هر فضا فقط آنقدر می‌بینیم و چیزهائی را می‌بینیم که «ترز» می‌بیند (و دوست دارد ببیند)از هر فضا فقط آن قدر می‌شنویم و چیزهای را می‌شنویم که «ترز» می‌شنود (و دوست دارد بشنود).
@Cinema_New_Wave
26 - 2 - ترز (Therese :فرانسوی)
فیلمی درام-زندگینامه ای درباره زندگی "سنت ترز لیزیو" است که در سال 1986 به کارگردانی آلن کاوالیه اکران شد.
این فیلم یکی از شاعرانه ترین و زیباترین فیلمهایی است که در سینمای فرانسه ساخته شده است. فیلم بر اساس زندگی متن دفتر خاطرات قدیسه ترز لیزیو شکل گرفته که در نوجوانی راهبه شد و به صومعه رفت و در 24 سالگی به دلیل بیماری سل آنجا درگذشت. خاطرات او، شاهکاری ادبی ، عارفانه و زیباست. فیلم کاوالیه نیز استوار به سنت درخشان سینمای فرانسه ،اثری است نوآور ، عرفانی و از یاد نرفتنی.
ترز فیلمی نادر و زیباست، هیچ فیلمی تا به حال به این اندازه خوشبختی را که عرفا از ارتباط با خدا توصیف می‌کنند، لذت شدیدی که قدیسی مانند ترز از صمیمیت خود با عیسی احساس میکرد، و محرومیتی که وقتی او تجربه کرد، منتقل نکرده است .
کاوالیه در ترز پیش از آنکه زندگینامه ترز مقدس را مبنا قرار داده باشد، فیلمهای روبر برسون بزرگ را در نظر داشته است. تصاویر مجرد تابلووار، نقش‌آفرینی بازیگران غیر حرفه‌ای، سکوت‌ها همه آنها اثری از برسون را تداعی می‌کنند.
@Cinema_New_Wave
💎 مجموعه ای از بهترین کانال های هنری تلگرام
🖼سینما، نقاشی، موسیقی، فلسفه، ادبیات⬇️
🔰/channel/addlist/VsW20IQzFpMxNzI0
📌هماهنگ کننده: @Filmsofun
✅ برترین کانال های تلگرام ✅
گلچینی از کانال های ادبی، فرهنگی، آموزشی، اطلاعات عمومی و علمی، فایل های آموزشی رایگان
♦️حتما عضو بشید و رایگان استفاده کنید ♦️
/channel/addlist/-FzDw5oqovkwY2Y0
1403/5/28
↩️جهت هماهنگی در لیست و رزرو تبلیغات
👇👇👇
@HHo_bb
درباره فیلم
عصیانگر، با بازی آلن دلون، یکی دیگر از فیلم های هیجان انگیز سیاسی بود که جنگ الجزایر را به عنوان پس زمینه آن ترسیم کرد.
کاوالیه در "عصیانگر" بازیگران روز سینمای فرانسه و ایتالیا{آلن دلون- لئا ماساری} را استخدام کرد، البته که نیم نگاهی هم به گیشه داشت.با این همه اما جایگاه آلن دلون با کیفیتی نا آشنا{اندکی} به نمایش است. (بگذریم از تم همیشگی او، یعنی "تنهایی")
انزوای او از جنس فیلم نوآر و مشخصا "همفری بوگارت" نیست. تنهایی آلن دلون حاصل زخمی ست که بر جهان{جنگ، سیاست و...} وجود دارد.
در این فیلم گر چه عشق هست و احساس، اما چگونگی و پرداختن به آن ،ارجح است. سبک کاوالیه در این فیلم خاص، پرهیز از پرگویی است. بخشهای آشنای عشق را که چشم بیننده همواره بدانها عادت داده شده را پنهان می کند.
کاوالیه نشان میدهد برای نمایش احساس، پشت گردن یک زن کافیست! و پهلوی زخمی مرد! و مهمتر اینکه بدون آنکه احساس از پیش تعیین شده ای داشته باشیم، به دیگری عشق بدهیم. میشود از آنسوی دیوار و پشت درب اتاق هم به تقسیم احساس مشغول شد. {کمک کردن آلن دلون به لئا ماساری در بند و به دور از چشم عناصر سازمان}
@Cinema_New_Wave
26 - 1 - عصیانگر
( به فرانسوی : L'Insoumis )، یک فیلم نوآر محصول 1964 به کارگردانی آلن کاوالیه و با بازی آلن دلون در مقابل لی ماساری است .
پس زمینه فیلم جنگ الجزایر است و آلن دلون در نقش توماس ولاسنروت، فراری از لژیون خارجی فرانسه در الجزایر در جریان قیام 1961 بازی می کند . هنگامی که یک ستوان سابق که اکنون برای OAS کار می کند به او پیشنهاد می دهد که وکیل Dominique Servet (با بازی Massari) را ربوده است، توماس موافقت می کند. توماس که در حال دادن آب به دومینیک است، پس از تیراندازی با همکارانش در OAS، که متعاقباً شروع به شکار آنها می کنند، فرار می کند.
این فیلم برای آلن دلون تجربه ای ناخوشایند بود. او در حین فیلمبرداری دچار جراحات جسمی شد .استقبال مردم فرانسه از فیلم خوب نبود. سانسورها بر تعدادی سکانس اصرار داشتند که یکپارچگی هنری فیلم را به خطر می انداخت.
کارگردان آلن کاوالیه آشکارا از فیلم نوآر آمریکایی الهام گرفته بود اما در اینجا سبک کارگردانی کاملاً مختص خودش را ابداع می کند و بازی های به یاد ماندنی را از بازیگران مکمل از جمله موریس گارل می گیرد.
@Cinema_New_Wave
#آلن_کاوالیه
26 - آلن کاوالیه
(فرانسوی: Alain Cavalier؛ زادهٔ ۱۴ سپتامبر ۱۹۳۱) کارگردان و فیلمنامهنویس اهل فرانسه است.
آلن کاوالیه سال ۱۹۳۱ در وندم فرانسه متولد شد و در سالهای جوانی با نام اصلی آلن فره‌سه در دانشگاه سوربن در رشته تاریخ و بعد در مدرسه سینمایی "ایدک" (موسسه مطالعات پیشرفته سینمایی) تحصیل کرد و سپس دستیار لویی مال ( آسانسور تا چوبه دار ، عشاق ) شد و پس از مدتي با كلود سوته همكاري کرد.
پدرش که قبل از جنگ جهانی دوم سوسیالیست بود، پس از شکست 1940 ضد یهود و کمونیست شد، در حالیکه آلن جوان، مبارزان مقاومت را قهرمانان خود می دانست.او 7 سال را در مدرسه شبانه روزی گذراند ،تجربه ای که تأثیر ماندگاری بر او گذاشت.
اما کاوالیه به عنوان یک فیلمساز در دوران موج نو به سن بلوغ رسید،ولی دیدگاهی متمایز داشت که او را از هم عصرانش متمایز میکرد.
کاوالیه اولین فیلم کوتاه خود به نام «یک آمریکایی» را سال ۱۹۵۸ ساخت.«تپش» (۱۹۶۸)، «مارتین و لئا» (۱۹۷۹)، «ترز و ۲۴ تصویر»، «پاتر» (۲۰۱۱) از آثار مطرح او میباشند.
او در سال ۱۹۸۶ با فیلم " ترز" برنده جایزه ویژه هیئت داوران در بخش مسابقه کن شد.
@Cinema_New_Wave
••••
نمایش فیلمهای :
(Ran_Kurosawa )
پنج‌شنبه ۲۵مرداد
(cinema paradiso_Tornatore)
جمعه ۲۶مرداد
(Kill bill : Vol.1,2 _ tarantino)
یکشنبه ۲۸مرداد
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
ساعت ۱۷ در خانهی هنر ولند
ظرفیت محدود
هزینه بلیط: ۵۰
جهت رزرو و اطلاعات بیشتر
@Wolandhouseart
02166757038
تئاترشهر. خیابان رازی. جنب سفارت ارمنستان. بن‌بست ساحل. انتهای بن‌بست. پلاک۵ .خانهی هنر ولند
https://www.instagram.com/vvoland_houseart?igsh=aWJxYW1uanpmcWE2
📌کانال «هُنرواره» با محتوایی خاص برای علاقمندان به «هُنر»، «ادبیات»، «موسیقی»، «عکاسی»، «نقاشی» و «سینما»
لینک ورود 🔻🔻🔻
/channel/Honarrvareh
/channel/Honarrvareh
●
#تکنیکهای_موج_نو
فیلمهای موج نو، روش‌های بیانی بی‌سابقه‌ای داشتند، مانند نماهای ردیابی طولانی (مانند سکانس معروف ترافیک در فیلم آخر هفته گدار در سال ۱۹۶۷ ). همچنین، این فیلم‌ها مضامین وجودی داشتند که اغلب بر فرد و پذیرش پوچ بودن وجود انسان تأکید می‌کردند. این فیلم‌ها مملو از کنایه و کنایه هستند که به فیلمهای دیگر نیز اشاره می‌کنند.
سبک‌های سینمایی موج نو فرانسه با دیالوگ‌های بداهه، تغییرات سریع صحنه، و نماهایی که محور مشترک 180 درجه حرکت دوربین را شکست، جلوه‌ای تازه به سینما آورد . در بسیاری از فیلمهای موج نوی فرانسه، دوربین نه برای مسحور کردن مخاطب با تصاویر داستانی و توهم‌آمیز، بلکه برای بازی با انتظارات مخاطب استفاده می‌شد. گدار مسلماً تأثیرگذارترین شخصیت جنبش بود. روش فیلمسازی او که اغلب برای شوکه کردن و ترساندن تماشاگران از روی انفعال به کار می رفت، به طور غیرعادی جسورانه و مستقیم بود.افکت‌هایی که اکنون یا پیش پا افتاده یا معمولی به نظر می‌رسند، مانند یک شخصیت که از نقش خود خارج میشود تا مستقیماً مخاطب را مخاطب قرار دهد ، در آن زمان کاملاً نوآورانه بودند.
@Cinema_New_Wave
26 - 3 - مرا آزاد کن (Libera Me)
یک فیلم تجربی فرانسوی به کارگردانی آلن کاوالیه محصول 1993 است . این فیلم در سال 1993 وارد جشنواره فیلم کن شد .
فیلم Libera Me (1993) ساخته آلن کاوالیه - که لوئی مال (که کاوالیه زمانی دستیارش بود) بالاترین ادای احترام را کمی قبل از مرگش به او پرداخت - مطمئناً باید بهترین فیلم او باشد.
فیلمی بدون دیالوگ (اما یک منظره صوتی بسیار زیبا)، لخت ترین دکورهای ممکن (اما حسی قابل توجه برای فضا و اشیا) و طرحی انتزاعی از تمام ویژگی های تاریخی، Libera Me تقطیر شدیدی از تجربیات شخصی مرتبط با زندان و مقاومت در زندان است.
فیلم "مرا رها کن"، مانند فیلم بعدی کاوالیه، Le Rencontre (1996) که به صورت دیجیتالی به تصویر کشیده شد، یک توالی تقریباً ناگسستنی از درج ها است.
این تصاویر با صبر و حوصله و هیپنوتیزم شیوه های پنهان کاری (چگونه گروهی از اسیران مظلوم پیام ها را در لباس ها، کتاب ها، اثاثیه مخفی می کنند) و در نهایت نقض (زمانی که ظالمان وارد می شوند و به روشی مشابه همین اشیاء را تخریب می کنند) را شرح می دهد.
@Cinema_New_Wave
💎مجموعه ای کامل برای هنردوستان :
📼سینما
👩🎨نقاشی
🎵موسیقی
💬فلسفه
📖ادبیات
⬇️
😀/channel/addlist/UDR2X1jm79c1MWM0
📌هماهنگ کننده: @Filmsofun
⬛️ فصل اول
۱ - ژان-لوک گدار
۲ - فرانسوا تروفو
۳ - کلود شابرول
۴ - آلن رنه
۵ - اریک رومر
۶ - ژاک ریوت
۷ - انیس واردا
۸ - ژاک دمی
۹ - کریس مارکر
۱۰ - آنری‌کولپی
⬛️ فصل دوم
۱۱ - ژان-پیر ملویل
۱۲ - کلود للوش
۱۳- لویی مال
۱۴ - ژرژ فرانژو
۱۵ - ژاک روزیه
۱۶ - ژان اوستاش
۱۷ - ژاک دونیول-والکروز
۱۸ - ژان روش
۱۹ - راجر وادیم
۲۰ - فیلیپ گارل
۲۱ - استراوب-هویله
۲۲ - پیر کاست
۲۳ - لوک موله
۲۴ - ژان دوشه
۲۵ - ویلیام کلاین
۲۶ - آلن کاوالیه
@Cinema_New_Wave
جهان «ترز» موسیقی ندارد. یکی دو جا آواهائی آهنگین به گوش می‌رسند، ولی موسیقی به‌مفهوم عام آن خیر. «ترز» برای لذت بردن از جهان اطرافش، مثل ما به موسیقی نیاز ندارد. مکاشفه‌های او در هر لحظه از بودنش در صومعه بارها بی‌واسطه‌تر از زندگی ما سپری میشود.از آغاز فیلم دیری نمی‌گذرد که ما هم به ندیدن تصاویر واسطه و نشنیدن صداهای معمول عادت می‌کنیم و در میانه کاملاً آمادگی آن را داریم که به‌جای هر نمای دور و تصویر خارجی از دریا، تصویر درشت ماهی‌ها را ببینیم و به‌جای شنیدن صدای امواج، صدای (خارج از معمول) ریختن آب در ظرف را بشنویم، گریه عروسک چوبی را باور کنیم و از صدای به‌هم خوردن تیغه‌های قیچی بهراسیم و به این ترتیب، «منطق» جهان پیرامون خود را عوض کنیم.با منطقی دیگر، ادراکی دیگر بیافرینیم و به جهانی دیگر رویم.
در جهان ترز، هیچگاه نور از جانب ما به موضوع نمیتابد. به ندرت چهره‌ای را کاملاً روشن می‌بینیم، کمتر لبه‌ای را کاملاً تیره میابیم. پراش‌های نور روی سر، اطراف چهره‌ها و پیرامون اشیاء، الگوی معنادار دیگری می‌سازند.
این فیلم همچنین توسط واتیکان در موضوع "مذهب" در فهرست 45 "فیلم برتر" قرار گرفت.
@Cinema_New_Wave
ترز - Therese
(نسخه دوبله فارسی)
کارگردان : آلن کاوالیه
فیلمنامهنویس : آلن کاوالیه
فیلمبردار : فیلیپ روسه‌لو
آهنگساز : ژاک افن‌باخ و گابریل فوره
بازیگران : کاترین موشه، اورور پریِتو، سیلوی هابو، مونا هفترف هلن الکساندریدیس، کلمانس ماسار، ناتالی برنار و بئاتریس دوویژان.
نوع فیلم : رنگی، ۹۱ دقیقه.
سال تولید : ۱۹۸۶
کشور تولیدکننده : فرانسه
محصول : موریس برنار
جوایز
برنده جوایز سزار 1987 برای بهترین فیلم ، بهترین نویسندگی و بهترین تدوین ( ایزابل ددیو )
برنده جایزه هیئت داوران در جشنواره فیلم کن 1986
جایزه سندیکای منتقدان سینمای فرانسه 1987: جایزه بهترین فیلم فرانسوی
کاترین موشه برنده جایزه سزار برای بهترین بازیگر زن سال 1987 شد.
✔️خلاصه فیلم
نورماندی، اواخر قرن نوزدهم.
«ترزمارتن» پس از پیوستن دو خواهر بزرگترش به صومعه ، تصمیم می‌گیرد راه آن دو را ادامه دهد اما این کار منوت به اجازه از کشیش بخش است. ولی زندگی در صومعه با شگفتی‌هائی همراه است...
@Cinema_New_Wave
بعد از هشت سال ، کاوالیه با فیلم Le Plein de super ( 1976 )، یک فیلم جاده ای که با همکاری بازیگران بر اساس تجربیات خودشان نوشته شده بود، به سینما بازگشت و سپس مارتین و لیا ( 1978 )، جایی که این زوج روی پرده به تصویر کشیده شدند، یک فیلم رئال است. آلن کاوالیه با «مستندسازی» بازیگران (حرفه ای یا غیر حرفه ای، در هر صورت کمتر شناخته شده)، به تدریج شیوه جدید فیلم سازی خود را اصلاح می کند. او با کاهش تیم‌های فنی خود، کنار گذاشتن تدریجی اکشن‌های سنتی دراماتیک، بیش از پیش به دنبال فیلمبرداری تا حد امکان نزدیک به انسان بود که ناگزیر او را به سمت فیلمهای مستند سوق داد.
آلن کاوالیه در سال 1986 توسط ارلینگ ماندلمن ،
پس از "این منشی تلفنی پیام نمی گیرد" ( 1979 )، اجرایی غیرقابل طبقه بندی که در آن کاوالیه صمیمیت احساسی خود را به نمایش می گذارد، و پس از "یک سفر عجیب" ( 1981 ، جایزه لویی دلوک 1981)، که در آن ، از دخترش ، در حال بازگویی زندگی خود ، فیلم می گیرد.
@Cinema_New_Wave
⬛️ فصل اول
۱ - ژان-لوک گدار
۲ - فرانسوا تروفو
۳ - کلود شابرول
۴ - آلن رنه
۵ - اریک رومر
۶ - ژاک ریوت
۷ - انیس واردا
۸ - ژاک دمی
۹ - کریس مارکر
۱۰ - آنری‌کولپی
⬛️ فصل دوم
۱۱ - ژان-پیر ملویل
۱۲ - کلود للوش
۱۳- لویی مال
۱۴ - ژرژ فرانژو
۱۵ - ژاک روزیه
۱۶ - ژان اوستاش
۱۷ - ژاک دونیول-والکروز
۱۸ - ژان روش
۱۹ - راجر وادیم
۲۰ - فیلیپ گارل
۲۱ - استراوب-هویله
۲۲ - پیر کاست
۲۳ - لوک موله
۲۴ - ژان دوشه
۲۵ - ویلیام کلاین
۲۶ - آلن کاوالیه
@Cinema_New_Wave
Alain Fabien Maurice Marcel Delon
آلَن فابیَن موریس مارسِل دُلون
(۸ نوامبر ۱۹۳۵ – ۱۸ اوت ۲۰۲۴)
▪️ALAIN DELON
کلیپی از صحنه هایی از فیلم های آلن دلون
@Cinema_New_Wave
عصیانگر
L'Insoumis
کارگردان : آلن کاوالیه
نویسنده : ژان کو ، آلن کاوالیه
تولید : آلن دلون ، ژرژ بومه
بازیگران : آلن دلون ، لی ماساری
ژرژ گرت
فیلمبردار : کلود رنوار
آهنگساز : ژرژ دلرو
شرکت های تولید :
Delbeau Prod Cipra (پاریس)
PCM (رم)
پخش : مترو-گلدوین-مایر
تاریخ انتشار
25 سپتامبر 1964
زمان : 114 دقیقه
محصول : فرانسه و ایتالیا
✔️خلاصه فیلم
توماس ولاسنروت، شهروند لوکزامبورگ ، پس از طلاقش، تصمیم می گیرد در لژیون خارجی فرانسه ثبت نام کند . او به الجزایر فرستاده می شود، جایی که فیلم با تلاش بیهوده او برای نجات یک رفیق مجروح در حالی که زیر آتش شورشیان است آغاز می شود. توماس به دستور ستوان فریزر ( ژرژ گرت ) برای پیوستن به OAS شهر را ترک می کند ...
@Cinema_New_Wave
او کارگردانی را با فیلم کوتاه Un Américain ( 1958 ) آغاز کرد. او سپس با دو فیلم بلند سیاسی، ظریف و سخت، نامی برای خود دست و پا کرد که خشم سانسور را برای او به همراه داشت: Le Combat dans l'île ( 1961 ) و "عصیانگر" ( 1964 ) که هر دو کم و بیش مستقیم به این موضوع می پردازند. جنگ الجزایر _ علیرغم حضور بازیگران سرشناس در فیلمهای او ( رومی اشنایدر ، ژان لوئی ترنتینان ، یا حتی آلن دلون )، آنها شکست‌های تجاری داشتند: آلن کاوالیه سپس به سینمای سنتی‌تر پرداخت.
کاوالیه اولین موفقیت واقعی خود را با فیلم هیجان انگیز Mise à sac (غارت شده، 1967) به دست آورد . پس از آن بزرگترین موفقیت او، La Chamade (ضربان قلب) بر اساس رمان فرانسوا ساگان شکل گرفت.سپس به طور ناگهانی تصمیم گرفت به مدت هشت سال کارگردانی را کنار بگذارد. در این مدت او با ایرن تونک بازیگر فرانسوی سینما و برنده سابق دوشیزه فرانسه ازدواج کرد که در سال 1972 در یک تصادف رانندگی جان باخت.
@Cinema_New_Wave
💎 مجموعه ای از بهترین کانال های هنری تلگرام
🖼سینما، نقاشی، عکاسی، موسیقی⬇️
🔰/channel/addlist/dzbiB6d__7M4Mjhk
📌هماهنگ کننده: @Filmsofun
🔸کانالی برای علاقه‌مندان و پژوهشگران سینما «برترین‌های سینما»
▪️آرشیو فیلمهای کارگردان‌های بِنامِ سینما
▪️نظریه‌ها و مفاهیم سینمایی
▪️نقدهای سینمایی
▪️کتاب‌ها و مجلات سینمایی
و هر آنچه به سینما مربوط است.
/channel/Nazariyeh_Cinema
/channel/Nazariyeh_Cinema
⬛️ فصل اول
۱ - ژان-لوک گدار
۲ - فرانسوا تروفو
۳ - کلود شابرول
۴ - آلن رنه
۵ - اریک رومر
۶ - ژاک ریوت
۷ - انیس واردا
۸ - ژاک دمی
۹ - کریس مارکر
۱۰ - آنری‌کولپی
⬛️ فصل دوم
۱۱ - ژان-پیر ملویل
۱۲ - کلود للوش
۱۳- لویی مال
۱۴ - ژرژ فرانژو
۱۵ - ژاک روزیه
۱۶ - ژان اوستاش
۱۷ - ژاک دونیول-والکروز
۱۸ - ژان روش
۱۹ - راجر وادیم
۲۰ - فیلیپ گارل
۲۱ - استراوب-هویله
۲۲ - پیر کاست
۲۳ - لوک موله
۲۴ - ژان دوشه
۲۵ - ویلیام کلاین
@Cinema_New_Wave
💎 مجموعه ای از بهترین کانال های هنری تلگرام
🖼سینما، نقاشی، عکاسی، موسیقی⬇️
🔰/channel/addlist/AokDsbBEgWdkNTQ0
📌هماهنگ کننده: @Filmsofun