9503
فرازمینی ها تاریخچه بشریت و زمین متن عکس از کهکشان ها ادمین.. @M_S_N_1382 کشفیات و باستان شناسی و مطالب در باره نیروی ماورای🔎 تاریخ ثبت کانال 20/10/2017
👌👌👌👌👌👌👌
اخترشناسان: ماده تاریک در کهکشانهای آغازین کیهان غالب بوده است
🌌 (تصویر سمت چپ: توزیع گاز کربن یونیزه (C+) در هاله کهکشان P009-10 با رنگبندی و خطوط مشکی. توزیع گاز مرکزی اطراف کوازار (صلیب مشکی بزرگ) با خطوط ارغوانی. تصویر راست: میدان سرعت انتشار C+ از ۲۰۰- کیلومتربرثانیه (آبی؛ حرکت به سمت ما) تا +۲۰۰ (قرمز؛ حرکت دور از ما)، نشاندهنده چرخش هماهنگ در هاله عظیم ماده تاریک. منبع: اقتباس از The Astrophysical Journal (۲۰۲۵). DOI: 10.3847/1538-4357/ada145)
¹★ یک تیم بین المللی از پژوهشگران دریافتند که ماده تاریک بر هاله های دو سیاهچاله کلانجرم در کهکشانهایی با فاصله حدود ۱۳ میلیارد سال نوری غالب است. این مطالعه که در The Astrophysical Journal منتشر شد، بینش جدیدی درباره رابطه ماده تاریک و سیاهچاله های کلانجرم در دوران جوانی کیهان و تکامل کهکشان ها تا امروز ارائه میدهد.
²★ ورا روبین، اخترشناس، اولین کسی بود که نقش مهم ماده تاریک در کهکشانها را کشف کرد. او در دهه ۱۹۷۰ متوجه شد بخش های بیرونی کهکشان های نزدیک سریع تر از حد انتظار میچرخند و منحنی چرخشی تخت (flat rotation curve) تشکیل میدهند.
³★ اگر کهکشانها فقط از ستاره ها و گاز تشکیل می شدند و از قوانین نیوتن پیروی می کردند، سرعت حرکت بخش های بیرونی کهکشان باید کمتر از سرعت در نزدیکی مرکز آن می بود. مشاهدات روبین تنها در صورتی قابل توضیح بود که جرم نامرئی عظیمی (بعدها ماده تاریک نام گرفت)، مانند هاله ای کهکشان را احاطه کرده باشد و به ستاره ها و گاز در فاصله دور از مرکز اجازه دهد با سرعت بالاتری حرکت کنند.
⁴★ با این حال، نحوه شکل گیری و توزیع ماده تاریک در کیهانِ اولیه هنوز به صورت تجربی بررسی نشده و ناشناخته باقی مانده است، با اینکه درک آن برای شناخت کیهان حیاتی است.
⁵★ تیم تحقیقاتی به رهبری چینیوه فی (دانشجوی دکترای دانشگاه پکینگ و پژوهشگر مهمان مؤسسه کاولی دانشگاه توکیو) و شامل جان سیلورمن (استاد مؤسسه کاولی)، سیجی فوجیموتو (دانشگاه تگزاس)، و ران وانگ (دانشگاه پکینگ)، ماده تاریک اطراف سیاهچاله های کلانجرم در فاصله ۱۳ میلیارد سال نوری را بررسی کردند.
⁶★ سیلورمن میگوید:
«ورا روبین با استفاده از منحنیهای چرخشی کهکشانهای نزدیک، اولین شواهد ماده تاریک را ارائه داد. ما از همان روش، اما برای کیهان اولیه استفاده کردیم.»
⁷★ با استفاده از داده های تلسکوپ آلما (ALMA) و خط انتشار کربن یونیزه (C+)، پژوهشگران دینامیک گاز در دو کهکشان میزبان کوازار در **انتقال به سرخ ۶ را تحلیل کردند. بررسی منحنی های چرخشی نشان داد حدود ۶۰٪ جرم کل این کهکشانها از ماده تاریک تشکیل شده است.
🌌 منحنی های چرخشی کهکشانهای دوردست. دادههای قرمز و آبی منحنی های تخت (سرعت بالا) را نشان میدهند، مشابه کهکشانهای دیسکی نزدیک (خط خاکستری) که وجود ماده تاریک را برای توضیح سرعت های بالا ضروری میدانند. داده های کهکشانهای دیگر در انتقال به سرخ ~۲–۳ (نقاط خاکستری) کاهش سرعت در نواحی بیرونی را نشان میدهند که نشاندهنده ماده تاریک کمتر است. منبع: اقتباس از The Astrophysical Journal (۲۰۲۵). DOI: 10.3847/1538-4357/ada145
⁸★ تغییرات سرعت گاز با شعاع کهکشان: گاز آبی سرخ (به سمت پژوهشگران حرکت میکند) و گاز قرمزسرخ(در حال دور شدن).
⁹★ جالب اینکه منحنی های چرخشی در کیهان دوردست (مطالعات پیشین) کاهش سرعت در نواحی بیرونی کهکشان را نشان میدادند، یعنی ماده تاریک کمتری وجود داشت. اما داده های فی و سیلورمن منحنی تخت (سرعت ثابت) را آشکار کردند، مشابه کهکشانهای دیسکی نزدیک به زمین، که نیاز به ماده تاریک بیشتر برای توضیح سرعت های بالا را مطرح میکند.
¹⁰★ یافته های این تیم، رابطه پیچیده بین ماده تاریک و سیاهچاله های کلانجرم را روشن میکند. این پژوهش، قطعه مهمی از پازل درک چگونگی تکامل کهکشانها از کیهان اولیه تا ساختارهایی که امروز مشاهده میکنیم، ارائه میدهد.
منبعphys.org
https://phys.org/news/2025-02-astronomers-dark-dominating-early-universe.html
¹★مطالعه‌ای نشان داد ماده تاریک در هاله‌های اطراف سیاهچاله‌های کلانجرم کهکشانهای اولیه غالب است. این یافته‌ها دیدگاه جدیدی درباره نقش ماده تاریک و سیاهچالهها در ابتدای کیهان و تکامل کهکشانها ارائه میدهد.
²★ورا روبین کشف کرد بخش‌های بیرونی کهکشانهای نزدیک سریع‌تر میچرخند، که نشاندهنده وجود جرم نامرئی عظیمی به نام ماده تاریک است. چگونگی توزیع ماده تاریک در کیهان اولیه ناشناخته بود.
³★پژوهشگران با بررسی کهکشانهای دور با تلسکوپ آلما دریافتند ۶۰ درصد جرم آنها ماده تاریک است و منحنی چرخشی تخت دارند، مشابه کهکشانهای نزدیک. این یافته‌ها نقش ماده تاریک در تکامل کهکشانهای اولیه را روشن میکند.
@farzaminiha👽
#Author_sm3⃣3⃣2⃣2⃣
❤️❤️❤️❤️❤️
ناسا کشف میکند: طوفان خورشیدی مه ۲۰۲۴ کمربندهای تشعشعی جدیدی ایجاد کرد.
🌌 طوفان خورشیدی مه ۲۰۲۴ دو کمربند تشعشعی اضافی ایجاد کرد که بین دو کمربند دائمی ون آلن قرار گرفتند. یکی از این کمربندهای جدید (که به رنگ بنفش نشان داده شده است) شامل گروهی از پروتون‌ها بود و ترکیبی منحصر به فرد داشت که قبلاً دیده نشده بود. اعتبار: ناسا/مرکز پرواز فضایی گودارد/کریستن پرین.
¹★ بزرگترین طوفان خورشیدی در دو دهه اخیر در مه ۲۰۲۴ به زمین برخورد کرد. برای چندین روز، موج‌های پیاپی از ذرات پرانرژی خورشیدی، زمین را تحت تأثیر قرار دادند. شفق‌های قطبی خیره‌کننده آسمان را فراگرفتند و برخی از ارتباطات GPS به طور موقت مختل شدند.
²★ با کمک یک ماهواره کوچک ناسا که به طور اتفاقی دوباره فعال شد، دانشمندان کشف کردند که این طوفان دو کمربند موقت جدید از ذرات پرانرژی را نیز در اطراف زمین ایجاد کرده است. این یافته‌ها برای درک تأثیر طوفان‌های خورشیدی آینده بر فناوری‌های ما بسیار مهم هستند.
³★ این کمربندهای جدید بین دو کمربند دائمی به نام کمربندهای ون آلن تشکیل شدند. این کمربندهای دائمی که به شکل حلقه‌های هم‌مرکز در ارتفاع بالایی از استوای زمین قرار دارند، از ترکیبی از الکترون‌ها و پروتون‌های پرانرژی تشکیل شده‌اند که توسط میدان مغناطیسی زمین در جای خود نگه داشته شده‌اند. ذرات پرانرژی در این کمربندها میتوانند به فضاپیماها آسیب برسانند و برای فضانوردانی که از آنها عبور میکنند خطرناک باشند. بنابراین، درک دینامیک این کمربندها برای ایمنی پروازهای فضایی بسیار مهم است.
⁴★ کشف این کمربندهای جدید که توسط ماهواره CIRBE ناسا (آزمایش کمربند تشعشعی داخلی کلرادو) ممکن شد و در ۶ فوریه ۲۰۲۵ در مجله تحقیقات ژئوفیزیک: فیزیک فضایی منتشر شد، به ویژه برای محافظت از فضاپیماهایی که به مدارهای زمین‌آهنگ پرتاب میشوند، اهمیت دارد. این فضاپیماها چندین بار از کمربندهای ون آلن عبور میکنند تا به مدار نهایی خود برسند.
⚛ کمربندهای جدید دانشمندان را شگفت‌زده کردهاند.
⁵★ کمربندهای موقت قبلاً نیز پس از طوفان‌های خورشیدی بزرگ مشاهده شده‌اند. اما در حالی که کمربندهای قبلی عمدتاً از الکترون‌ها تشکیل شده بودند، درونی‌ترین کمربند از بین دو کمربند جدید شامل پروتون‌های پرانرژی نیز بود. این ترکیب منحصر به فرد احتمالاً به دلیل قدرت و ترکیب طوفان خورشیدی است.
⁶★ "وقتی دادههای قبل و بعد از طوفان را مقایسه کردیم، گفتم: 'وای، این چیز واقعاً جدیدی است،'"به گفته نویسنده اصلی مقاله، شینلین لی، استاد آزمایشگاه فیزیک جو و فضا (LASP) و گروه مهندسی علوم هوافضا در دانشگاه کلرادو بولدر. "این واقعاً شگفت‌انگیز است."
⁷★ به نظر می‌رسد که این کمربندهای جدید بسیار طولانی‌تر از کمربندهای قبلی دوام آورده‌اند. در حالی که کمربندهای موقت قبلی حدود چهار هفته باقی می‌ماندند، کمربند جدیدی که عمدتاً از الکترون‌ها تشکیل شده بود، بیش از سه ماه دوام آورد. کمربند دیگر که شامل پروتون‌ها نیز میشود، به دلیل قرار گرفتن در منطقه پایدارتر و کمتر مستعد فرآیندهای فیزیکی که میتوانند ذرات را از مدار خارج کنند، مدت زمان بیشتری دوام آورده است. احتمالاً این کمربند هنوز هم وجود دارد.
⁸★ "اینها الکترون‌ها و پروتون‌های بسیار پرانرژی هستند که راه خود را به محیط مغناطیسی داخلی زمین پیدا کردهاند،" گفت دیوید سیبک، دانشمند سابق مأموریت کاوشگرهای ون آلن ناسا و دانشمند تحقیقاتی در مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا در گرین‌بلت، مریلند، که در این مطالعه جدید مشارکت نداشت. "برخی از این ذرات ممکن است برای مدت بسیار طولانی در این مکان باقی بمانند."
⁹★ مدت زمان ماندگاری این کمربندها به طوفان‌های خورشیدی بعدی بستگی دارد. طوفان‌های بزرگ میتوانند انرژی لازم را برای خارج کردن ذرات از مدارشان فراهم کنند و آنها را به فضا یا به سمت زمین بفرستند. یکی از این طوفان‌ها در پایان ژوئن به طور قابل توجهی اندازه کمربند الکترونی جدید را کاهش داد و طوفان دیگری در آگوست تقریباً بقایای آن کمربند الکترونی را از بین برد، اگرچه تعداد کمی از الکترون‌های پرانرژی باقی ماندند.
⚛ماهواره کوچک ناسا به طور اتفاقی دوباره فعال شد و این کشف را ممکن کرد.
¹⁰★ این کشف جدید توسط ماهواره CIRBE ناسا انجام شد، یک ماهواره کوچک به اندازه یک جعبه کفش که از آوریل ۲۰۲۳ تا اکتبر ۲۰۲۴ در مدار پایینی زمین به دور قطب‌های مغناطیسی زمین می‌چرخید.CIRBE مجهز به ابزاری به نام تلسکوپ الکترون‌ها و پروتون‌های نسبیتی آزمایش کوچک یکپارچه‌شده-۲ (REPTile-2) بود. این ابزار، نسخه کوچک‌شده و ارتقایافته‌ای از ابزاری است که قبلاً روی کاوشگرهای ون آلن ناسا نصب شده بود و در سال ۲۰۱۳ اولین کشف یک کمربند موقت الکترونی را ممکن کرد.
¹⁶★ یکی دیگر از شگفتی‌ها، وجود الکترون‌های با این سطح انرژی در کمربند تشعشعی داخلی بود. اندازه‌گیری‌های مأموریت «کاوشگرهای وان آلن» ناسا، توجه دوباره‌ای را به کمربند تشعشعی داخلی جلب کرد. مشاهدات این کاوشگرها نشان داد که الکترون‌های پرانرژی اغلب در این کمربند داخلی وجود ندارند، حداقل در سال‌های اولیه این مأموریت (از ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۴) اینطور نبود.
¹⁷★ مشاهدات ما اکنون نشان میدهد که در واقع، مواقعی وجود دارد که کمربند داخلی حاوی الکترون‌های پرانرژی است. این که این اتفاق چقدر رخ میدهد و تحت چه شرایطی، سوالاتی است که هنوز باید بررسی شوند. این ذرات پرانرژی میتوانند به فضاپیماها آسیب برسانند و برای انسان‌ها در فضا خطرناک باشند، بنابراین محققان باید بدانند که این ذرات در چه زمان و مکانی در فضا وجود دارند تا فضاپیماها را بهتر طراحی کنند.
🔵 شناسایی عامل اصلی
¹⁸★ یکی از راه‌هایی که می‌تواند الکترون‌ها را در کمربند تشعشعی داخلی مختل کرده و آنها را به جو زمین پرتاب کند، در واقع از خود جو آغاز میشود.
¹⁹★ صاعقه، آن تخلیه‌های بزرگ الکترومغناطیسی که آسمان را در طول طوفان‌های تندری روشن میکند، می‌تواند امواج الکترومغناطیسی تولید کند که به آنها «ویسلرهای تولیدشده توسط صاعقه» می‌گویند.
²⁰★ این امواج سپس میتوانند از جو خارج شده و به فضا سفر کنند، جایی که با الکترون‌های کمربند تشعشعی داخلی تعامل میکنند—مانند تعاملی که امواج کُر با الکترون‌های کمربند تشعشعی خارجی دارند.
²¹★ برای آزمایش این که آیا صاعقه عامل شناسایی‌های ما در کمربند تشعشعی داخلی بوده است یا نه، به دادههای انفجارهای الکترونی نگاه کردیم و آنها را با دادههای طوفان‌های تندری مقایسه کردیم. به نظر می‌رسید برخی فعالیت‌های صاعقه با رویدادهای الکترونی ما مرتبط هستند، اما بیشتر آنها ارتباطی نداشتند.
²²★ به طور خاص، تنها صاعقه‌هایی که بلافاصله پس از طوفان‌های ژئومغناطیسی رخ میدادند، منجر به انفجارهای الکترونی می‌شدند که ما شناسایی کرده بودیم.
²³★ طوفان‌های ژئومغناطیسی، اختلالاتی در محیط فضایی نزدیک به زمین هستند که اغلب توسط فوران‌های بزرگ در سطح خورشید ایجاد میشوند. این فعالیت خورشیدی، اگر به سمت زمین هدایت شود، می‌تواند چیزی را ایجاد کند که محققان به آن «هوای فضایی» می‌گویند. هوای فضایی می‌تواند منجر به شفق‌های قطبی خیره‌کننده شود، اما همچنین می‌تواند عملکرد ماهواره‌ها و شبکه‌های برق را مختل کند.
²⁴★ ما دریافتیم که ترکیبی از هوای زمین و هوای فضا، امضای الکترونی منحصر به فردی را ایجاد میکند که در مطالعه‌مان مشاهده کردیم. فعالیت خورشیدی کمربندهای تشعشعی زمین را مختل کرده و کمربند داخلی را با الکترون‌های بسیار پرانرژی پر میکند، سپس صاعقه با این الکترون‌ها تعامل کرده و انفجارهای سریعی را ایجاد میکند که ما مشاهده کردیم.
²⁵★ این نتایج یادآوری خوبی از ماهیت به هم پیوسته زمین و فضا هستند. آنها همچنین یادآوری خوشایندی برای من از فرآیند اغلب غیرخطی کشف علمی بودند.
منبعphys.org
https://phys.org/news/2025-02-lightning-link-weather-earth-space.html
₁★تریلیون‌ها ذره باردار، پروتون‌ها و الکترون‌ها، به‌طور مداوم در فضا در حال حرکت هستند. این ذرات پرانرژی توسط میدان مغناطیسی زمین در کمربندهای تشعشعی وان آلن قرار دارند. گاهی اوقات، این ذرات از جای خود خارج شده و به سمت جو زمین می‌آیند.
₂★مطالعات نشان داده است که امواج الکترومغناطیسی تولید شده توسط رعد و برق میتوانند باعث بارش الکترونی شوند. این امواج که "ویسلرهای تولیدشده توسط صاعقه" نامیده میشوند، از جو زمین خارج شده و با الکترون‌های کمربند تشعشعی داخلی تعامل میکنند.
₃★یک تیم تحقیقاتی به طور اتفاقی مشاهدات غیرمنتظره‌ای از کمربندهای تشعشعی زمین داشت. آنها دریافتند که الکترون‌های پرانرژی در کمربند تشعشعی داخلی وجود دارند، که قبلاً تصور نمی‌شد. این یافته‌ها باعث بازنگری درک ما از این کمربند و فرآیندهای مؤثر بر آن شد.
₄★این تحقیق نشان داد که ترکیبی از هوای زمین و هوای فضا، می‌تواند باعث انفجارهای الکترونی شود. طوفان‌های ژئومغناطیسی که توسط فعالیت خورشیدی ایجاد میشوند، کمربندهای تشعشعی را مختل کرده و کمربند داخلی را با الکترون‌های پرانرژی پر میکنند. سپس صاعقه با این الکترون‌ها تعامل کرده و انفجارهای سریعی را ایجاد میکند.
کانال علمی نجومی ماورای فرازمینی ها
https://t.me/joinchat/SOSSquf1wQIBqWJ4
کانال ما رو به دوستان خود معرفی کنید👆
@farzaminiha👽
#Author_sm3⃣3⃣2⃣2⃣
💢💢
لیست برترین کانال های تلگرام
♦️ آیا موافق مذاکره ایران با آمریکا هستید؟
۱- بلی ........
۲- خیر .........
🔺 لطفا همه شرکت کنید 🔺
⭐️⭐️
🌓🌓 یادگیری ماشینی نشان میدهد برخورد شهاب‌سنگ‌ها ممکن است نقش بزرگتری در ایجاد لرزه‌های مریخی داشته باشند.
➊🌌 دوربین روی بازوی رباتیک فضاپیمای اینسایت ناسا، لحظه قرارگیری سپر حرارتی و بادی را در ۲ فوریه ۲۰۱۹ ثبت کرد. این سپر، لرزه‌سنج اینسایت را پوشاند که طی مأموریت چهارساله، دادههای بیش از ۱۳۰۰ مریخ‌لرزه را ثبت کرد. اعتبار تصویر: ناسا/آزمایشگاه پیشرانش جت-کلتک
¹★ برخورد شهاب‌سنگ‌ها امواج لرزه‌ای ایجاد میکند که مریخ را قوی‌تر و عمیق‌تر از آنچه پیشتر تصور میشد می‌لرزانند. این نتیجه بررسی با استفاده از هوش مصنوعی توسط تیمی بین‌المللی به رهبری دانشگاه برن است. شباهت‌هایی بین ده‌ها برخورد شهاب‌سنگ به سطح مریخ و لرزه‌های ثبتشده توسط فرودگر اینسایت ناسا یافت شد. این یافته‌ها دیدگاه جدیدی درباره نرخ برخوردها و دینامیک لرزه‌ای مریخ ارائه میدهد.
²★ برخورد شهاب‌سنگ‌ها تأثیر قابل توجهی بر تکامل چشمانداز اجرام سنگی منظومه شمسی از جمله مریخ دارند. با مطالعه دهانه‌ها - آثار قابل مشاهده این برخوردها - می‌توان ویژگی‌های مهم سیاره و سطح آن را تعیین کرد. تصاویر ماهواره‌ای به محدود کردن زمان تشکیل دهانه‌ها کمک کرده و اطلاعات ارزشمندی درباره نرخ برخوردها ارائه میدهند.
³★ مطالعه اخیر به رهبری دکتر والنتین بیگل از مرکز فضا و زیست‌پذیری دانشگاه برن، اولین فهرست جامع از برخوردهای نزدیک به فرودگر اینسایت بین دسامبر ۲۰۱۸ تا دسامبر ۲۰۲۲ را ارائه میدهد. بیگل عضو تیم علمی اینسایت نیز هست. این مطالعه در ژورنال Geophysical Research Letters منتشر شده است.
➋🌌 بالا: تصویر دو برخورد بزرگ جدید نزدیک به Cerberus Fossae. پایین: تصویر تمام دهانه‌های جدید بزرگتر از ۱۰ متر (n=12) ثبتشده توسط HiRISE. اعتبار تصاویر: ESA/TGO/CaSSIS CC-BY-SA 3.0 IGO، NASA/JPL/University of Arizona/MSSS. منبع: Geophysical Research Letters (2025). DOI: 10.1029/2024GL109133
🔵یادگیری ماشینی برخوردهای جدید مریخی را شناسایی میکند.
⁴★ این برخوردها با روش یادگیری ماشینی فهرست‌بندی شدند. ده‌ها هزار تصویر ماهواره‌ای برای یافتن دهانه‌های تشکیل‌شده طی نظارت لرزه‌ای اینسایت بررسی شدند. با استفاده از تصاویر HiRISE و دوربین مریخی CaSSIS برن، دهانه‌ها بر اساس اندازه طبقه‌بندی شدند.
⁵★ بیگل میگوید: «با مقایسه توزیع دهانه‌ها با دادههای لرزه‌ای اینسایت، تطابق‌های زمانی و مکانی را جستجو کردیم.» این روش نوین منجر به شناسایی ۱۲۳ برخورد ناشناخته پیشین شد. بر اساس زمان تشکیل، بزرگی تخمینی و فاصله از اینسایت، ارتباط احتمالی بین ۴۹ رویداد لرزه‌ای با یک یا چند برخورد شناسایی شد.
⁶★ «داده‌ها نشان میدهند نرخ برخوردها ۱.۶ تا ۲.۵ برابر بیشتر از مطالعات پیشین مبتنی بر تصاویر مداری است. برخی مریخ‌لرزه‌ها در واقع ناشی از برخوردها هستند، نه فعالیت تکتونیکی. این یافته پیامدهای مهمی برای درک ما از دینامیک سطح مریخ دارد.»
🔵انتشار امواج در گوشته مریخ
⁷★ در مطالعه مکمل، تیم تحقیقاتی بر یکی از دهانه‌های جدید به قطر ۲۱.۵ متر در منطقه Cerberus Fossae تمرکز کردند که با یک مریخ‌لرزه پرفرکانس مرتبط بود. این منطقه که یک دشت آتشفشانی جوان با فعالیت تکتونیکی است، امکان اولین مقایسه مستقیم بین سیگنال لرزه‌ای ناشی از برخورد و سیگنال‌های تکتونیکی را فراهم کرد.
⁸★ محققان محل برخورد و زمان ثبت مریخ‌لرزه مربوطه توسط اینسایت را مقایسه کردند. آنها نشان دادند برخی امواج لرزه‌ای از طریق گوشته عمیق مریخ منتشر شده‌اند، نه فقط از پوسته سطحی که پیش از این تصور میشد.
⁹★ کنستانتینوس چارالمبوس، عضو تیم علمی اینسایت از امپریال کالج لندن و نویسنده اصلی مطالعه مکمل، میگوید: «این یافته‌ها فرضیات پیشین درباره انتشار امواج لرزه‌ای را زیر سؤال می‌برد و نشان میدهد کانون بسیاری از مریخ‌لرزه‌ها در واقع دورتر از محل فرود اینسایت بوده است.»
¹⁰★ وی افزود: «این نه تنها به معنای بازنگری در موقعیت کانونی برخی لرزه‌هاست، بلکه مدل ساختاری داخلی مریخ نیز نیاز به اصلاح دارد.»
¹¹★ بیگل تأکید میکند: «نتایج ما فقط برای جامعه علمی مهم نیست. مثلاً اگر در آینده بخواهید زیرساخت دائمی روی مریخ بسازید، باید بتوانید خطرات ناشی از برخورد شهاب‌سنگ‌ها را ارزیابی کنید.»
¹²★ این مطالعات نشان میدهد ترکیب دادههای لرزه‌ای و تصاویر مداری برای درک ویژگی‌های ژئوفیزیکی مریخ حیاتی است. پژوهشهای آینده به دنبال اصلاح برآوردها از نرخ لرزه‌ها و برخوردها خواهند بود.
¹³★ این پژوهش‌ها حاصل همکاری بین‌المللی محققانی از دانشگاه برن، آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا (JPL)، امپریال کالج لندن، دانشگاه براون و مؤسسه فناوری فدرال زوریخ (ETH) است.
🌙🌙🌙🌙🌙🌙
آزمایش کوانتومی نشان میدهد نور در ده‌ها بعد وجود دارد.
¹★ یک پارادوکس در قلب فیزیک کوانتومی به روشی فوق‌العاده آزمایش شده است که مرزهای درک شهودی انسان را فراتر از حد شکستن پیش برده است. این کار با اندازه‌گیری یک پالس نور در ۳۷ بعد انجام شده است.
²★ به رهبری دانشمندان دانشگاه علم و فناوری چین، تیمی از پژوهشگران روشی برای آزمایش نوعی پارادوکس گرینبرگر-هورن-زیلینگر (GHZ) بر اساس معیارهای دقیق توسعه دادند. این کار با استفاده از یک پردازنده فوتونیک مبتنی بر فیبر نوری انجام شد.
³★ یافتههای آنها نحوه عملکرد عجیب و غریب کوانتومی را در سطح بنیادی روشن میکند و می‌تواند به کاربردهای آینده در فناوری کوانتومی کمک کند. علاوه بر این، این پژوهش تأیید میکند که مغز ما چقدر در فهمیدن دستورالعمل موتور جهان ناتوان است!
⁴★ اگر می‌خواهید بدانید داخل صندوق پست شما نامهای وجود دارد یا نه، کافی است بیرون بروید و نگاهی بیندازید. از این مشاهده ساده می‌توانید نتیجه بگیرید که پستچی آمده و یک کارت تولد دیررس از خاله جودی را داخل صندوق انداخته است. ممنون خاله جودی!
⁵★ این سیستم شهودی را می‌توان به عنوان واقع‌گرایی محلی توصیف کرد. شما می‌توانید زنجیره‌ای از رویدادها را از خاله جودی تا خودتان تصور کنید که هر کدام از طریق مکان‌های مرتبطی مانند میز آشپزخانه خاله جودی، اداره پست و آدرس شما حرکت میکنند.
🌌 هی مامان، یا خاله جودی برام کارت فرستاده یا واقع‌گرایی محلی دوباره خراب شده! (Vika_Glitter/Pixabay)
⁶★ برای بیشتر چیزها در علم، واقع‌گرایی محلی به اندازه کافی خوب عمل میکند و نحوه وقوع رویدادها را توصیف میکند.
⁷★ اما بعد دانشمندان آمدند و همه چیز را با فیزیک کوانتومی به هم ریختند. آنها کشف کردند که ماشین حاکم بر واقعیت بر اساس قوانینی کار میکند که چندان منطقی به نظر نمی‌رسند. شاید عجیب‌ترین این قوانین، آن‌هایی باشند که با واقع‌گرایی محلی در تضادند.
⁸★ بر این اساس، قبل از اینکه داخل صندوق پست را نگاه کنید، جهان هنوز تصمیم نگرفته است که آیا کارتی داخل صندوق وجود دارد، آیا پستچی آمده است یا خاله جودی تولد شما را به خاطر سپرده است.
⁹★ فیزیکدانان به این اشیاء و رویدادهای نامشخص «بافت‌ها» می‌گویند و رابطه بین آنها را درهم‌تنیدگی می‌نامند. تنها راه برای فهمیدن این که آیا خاله جودی کارتی فرستاده است، این است که داخل صندوق پست را نگاه کنید و بررسی کنید—قبل از آن، همه چیز در هاله‌ای از ابهام است.
¹⁰★ تا اینجا همه چیز ممکن است ساده به نظر برسد، اما پارادوکس GHZ با پیشبینی نتایجی که با واقع‌گرایی محلی در تضاد است، همه چیز را به هم می‌ریزد. انگار کارت خاله جودی بدون کمک پستچی داخل صندوق پست شما ظاهر شده است!
¹²★این پوچی تا کجا می‌تواند ادامه یابد؟** برای رساندن این پارادوکس به نقطه شکست، پژوهشگران تلاش کردند شدیدترین حالت غیرمحلی بودن را با استفاده از تنها سه بافت پیدا کنند.
¹²★ با جایگزینی یک جریان فوتون منسجم به جای کارت خاله جودی و یک سیستم فیبر نوری و ابزارهای دقیق اندازه‌گیری تداخل به جای پستچی و صندوق پست، پژوهشگران سناریوی خود را به آزمایش گذاشتند. آنها با کار معکوس از همبستگی‌های مشاهده‌شده نشان دادند که حتی با تنها سه بافت، انتظارات ما از واقع‌گرایی محلی می‌تواند به کلی دور ریخته شود.
¹³★ اما برای فهمیدن چگونگی وقوع این اتفاق، باید چند بعد دیگر به ابعاد بالا-پایین، جلو-عقب، چپ-راست و ثانیه-به-ثانیه اضافه کنیم. مثلاً ۳۳ بعد دیگر!
¹⁴★ در اینجا، تیم مجموعه‌ای از روابط بین سه بافت را طراحی کردند که می‌توانست با ۳۷ حالت حل شود، هر کدام نمایان‌گر یک بعد فضایی متفاوت.
¹⁵★ از نظر فلسفی، این موضوع سؤالات عمیقی را مطرح میکند، مانند این که چرا ما واقعیت را فقط در قالب کلاسیک تجربه میکنیم؟ آیا آن ابعاد اضافی معنای فیزیکی دارند؟ و چرا خاله جودی تولد شما را فراموش کرد؟
¹⁶★ برای حال حاضر، دانستن این که تنها سه «شاید» کوانتومی می‌تواند به ایجاد یک پارادوکس نوع GHZ منجر شود، می‌تواند به اکتشافات عمیق‌تری از بنیان‌های واقعیت بینجامد. همچنین این کار مرزهایی را برای آنچه در توسعه مدارهای کوانتومی سریع‌تر و قوی‌تر ممکن است، تعیین میکند.
📎منبع:sciencealert
https://www.sciencealert.com/quantum-experiment-reveals-light-exists-in-dozens-of-dimensions
¹⁷★ این پژوهش در مجله Science Advances منتشر شده است.
کانال علمی نجومی ماورای فرازمینی ها
https://t.me/joinchat/SOSSquf1wQIBqWJ4
کانال ما رو به دوستان خود معرفی کنید👆
@farzaminiha👽
#Author_🆎🆎✔️3⃣3⃣2⃣2⃣
🔮🔮🔮
💎برترین کانال های تلگرام:
🔹هماهنگی جهت تبادل:
@mrsmafd
🔥🔥🔥🔥🔥
گام‌های اولیه برای توسعه بادبان‌های نوری بین‌ستاره‌ای برداشته شد
🌌از بادبان‌های نوری بین‌ستاره‌ای تا پلتفرم‌های آزمایشگاهی بادبان نوری. اعتبار تصویر: Nature Photonics (2025). DOI: 10.1038/s41566-024-01605-w
¹★ایده سفر در فضای بین‌ستاره‌ای با استفاده از فضاپیماهای مجهز به بادبان‌های فوق‌نازک ممکن است شبیه داستان‌های علمی-تخیلی به نظر برسد. اما در واقع، پروژه Breakthrough Starshot Initiative که در سال ۲۰۱۶ توسط استیون هاوکینگ و یوری میلنر راه‌اندازی شد، این ایده را بررسی میکند. هدف این است که با استفاده از لیزر، کاوشگرهای فضایی کوچک متصل به «بادبان‌های نوری» را به سرعت‌های فوق‌العاده بالا برسانند تا به نزدیک‌ترین سامانه ستاره‌ای به ما، آلفا قنطورس، برسند.
²★گروه Caltech (مؤسسه فناوری کالیفرنیا) پیشگام جامعه جهانی در تلاش برای دستیابی به این هدف جاه‌طلبانه است.
³★هری اتواتر، رئیس بخش مهندسی و علوم کاربردی Caltech، توضیح میدهد: «بادبان نوری سریع‌تر از هر فضاپیمای قبلی حرکت خواهد کرد و پتانسیل آن را دارد که فاصله‌های بین‌ستاره‌ای را برای اکتشاف مستقیم باز کند؛ فاصله‌هایی که امروزه تنها با رصد از دور قابل دسترسی هستند.»
⁴★اکنون، اتواتر و همکارانش در Caltech پلتفرمی برای بررسی ویژگی‌های غشاهای فوق‌نازک توسعه داده‌اند که روزی ممکن است در ساخت این بادبان‌های نوری استفاده شوند. این پلتفرم آزمایشی شامل روشی برای اندازه‌گیری نیرویی است که لیزرها به بادبان وارد میکنند تا فضاپیما را با سرعت بالا به فضا پرتاب کنند. آزمایش‌های این تیم اولین گام در انتقال از طرح‌های نظری بادبان‌های نوری به مشاهده و اندازه‌گیری مفاهیم کلیدی و مواد بالقوه است.
⁵★اتواتر میگوید: «توسعه غشایی که در نهایت به عنوان بادبان نوری استفاده شود، چالش‌های زیادی دارد. این ماده باید در برابر گرما مقاوم باشد، تحت فشار شکل خود را حفظ کند و به طور پایدار در امتداد محور پرتو لیزر حرکت کند. اما قبل از ساخت چنین بادبانی، باید بفهمیم مواد چگونه به فشار تابش لیزر واکنش نشان میدهند. ما می‌خواستیم بدانیم آیا می‌توانیم نیروی واردشده به غشا را فقط با اندازه‌گیری حرکات آن تعیین کنیم. نتیجه مثبت بود!»
⁶★مقاله این تحقیق در ژورنال Nature Photonics منتشر شده است. نویسندگان اصلی مقاله لیور مایکل‌ای (پژوهشگر پسادکتری فیزیک کاربردی) و رامون گائو (دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیک کاربردی)، هر دو از Caltech هستند.
⁷★هدف اصلی، بررسی رفتار بادبان نوری در حال حرکت آزاد است. اما به عنوان اولین گام، تیم یک بادبان نوری مینیاتوری ساختند که در گوشه‌های یک غشای بزرگتر ثابت شده است.
⁸★محققان از تجهیزات مؤسسه نانوفناوری کاولی در Caltech و روشی به نام لیتوگرافی پرتو الکترونی استفاده کردند تا غشایی از جنس نیترید سیلیکون با ضخامت ۵۰ نانومتر را به شکل یک ترامپولین میکروسکوپی طراحی کنند.
⁹★این ترامپولین مینیاتوری (مربعی به ابعاد ۴۰ میکرون در ۴۰ میکرون) توسط فنرهای نیترید سیلیکونی در گوشه‌ها معلق شده است. سپس تیم با تاباندن لیزر آرگون در طول موج مرئی به غشا، فشار تابش را با اندازه‌گیری حرکات بالا و پایین ترامپولین بررسی کردند.
¹⁰★لیور مایکل‌ای، نویسنده همکار مقاله، میگوید: «وقتی بادبان ثابت است، از نظر فیزیکی شرایط پیچیده‌تر میشود. در این حالت، غشا مانند یک رزوناتور مکانیکی رفتار میکند و مانند ترامپولین تحت تابش نور می‌لرزد. چالش اصلی این است که این ارتعاشات عمدتاً ناشی از گرمای پرتو لیزر هستند که میتوانند اثر مستقیم فشار تابش را پنهان کنند.»
🌌پلتفرم چندفیزیکی برای بررسی فشار تابش در اپتومکانیک. اعتبار تصویر: Nature Photonics (2025). DOI: 10.1038/s41566-024-01605-w
¹¹★مایکل‌ای اضافه میکند: «ما نه تنها اثرات ناخواسته گرمایی را حذف کردیم، بلکه از رفتار دستگاه برای ایجاد روش جدیدی در اندازه‌گیری نیروی نور استفاده کردیم.»
¹²★این روش جدید به دستگاه اجازه میدهد به عنوان توان‌سنج نیز عمل کند و هم نیرو و هم توان پرتو لیزر را اندازه‌گیری کند.
¹³★رامون گائو، نویسنده همکار مقاله، میگوید: «این دستگاه یک بادبان نوری کوچک است، اما بخش بزرگی از کار ما طراحی و اجرای روشی برای اندازه‌گیری دقیق حرکات ناشی از نیروهای نوری بردبلند بود.»
¹³★★برای این کار، تیم یک تداخلسنج مسیر مشترک ساخت. در این روش، حرکت با بررسی تداخل دو پرتو لیزر شناسایی میشود؛ یکی به نمونه متحرک برخورد میکند و دیگری یک نقطه ثابت را دنبال میکند. اما در تداخلسنج مسیر مشترک، چون دو پرتو تقریباً مسیر یکسانی را طی میکنند، نویزهای محیطی (مانند صدای دستگاه‌ها یا صحبت افراد) در هر دو پرتو یکسان است و حذف میشود. تنها سیگنال باقیمانده، حرکت بسیار کوچک نمونه است.
³⁷★یک روش بهتر برای ارتباطات در فواصل طولانی برای کاوش فضای عمیق ضروری است، و GWC دقیقاً همان چیزی است که ما نیاز داریم. نویسندگان می‌نویسند: «امواج گرانشی میتوانند کیفیت سیگنال را در فواصل بسیار زیاد حفظ کنند و برای مأموریت‌های فراتر از منظومه شمسی مناسب باشند.»
³⁸★ارتباطات عملی با امواج گرانشی هنوز راه درازی در پیش دارد. با این حال، چیزی که زمانی تنها نظری بود، به تدریج به سمت عملی شدن پیش میرود.
³⁹★ وانگ و آکان در نتیجه‌گیری خود می‌نویسند: «ارتباطات گرانشی، به عنوان یک جهت تحقیقاتی پیشرو با پتانسیل بالا، به تدریج از مرحله اکتشاف نظری به سمت کاربردهای عملی در حال حرکت است.» این پیشرفت به تلاش‌های سخت و دستاوردهای آینده وابسته است.
⁴⁰★این دو پژوهشگر میدانند که برای پیشبرد این ایده به کار سخت زیادی نیاز است. مقاله آنها بسیار دقیق و جامع است و امیدوارند که این مقاله محرکی برای تلاش‌های بیشتر باشد.
⁴¹★آنها نتیجه‌گیری میکنند: «اگرچه یک سیستم عملی کامل برای ارتباطات امواج گرانشی هنوز امکان‌پذیر نیست، هدف ما این است که با این بررسی، پتانسیل آن را برجسته کرده و تحقیقات و نوآوری‌های بیشتری را به ویژه برای سناریوهای ارتباطات فضایی تحریک کنیم.»
منبع:sciencealert
https://www.sciencealert.com/could-we-use-gravitational-waves-for-space-communication-scientists-are-exploring
📋این مقاله در اصل توسط Universe Today منتشر شده است.
₁★امواج گرانشی، که در سال ۲۰۱۵ کشف شدند، دریچه‌ای جدید به جهان هستی گشوده‌اند. حال این سوال مطرح است که آیا می‌توان از این امواج برای ارتباطات فضایی استفاده کرد؟ این ایده جذاب است، اما هنوز فراتر از فناوری‌های کنونی ماست. با این وجود، دانشمندان در حال بررسی این موضوع هستند، چرا که ممکن است در آینده‌ای نزدیک، این فناوری به واقعیت تبدیل شود.
₂★ارتباطات الکترومغناطیسی سنتی، مانند امواج رادیویی، با محدودیت‌هایی روبروست. سیگنال‌ها با افزایش فاصله ضعیف میشوند، جو زمین و شرایط فضایی مانند طوفان‌های خورشیدی میتوانند در آنها اختلال ایجاد کنند. اما امواج گرانشی این مشکلات را ندارند. این امواج در محیط‌های مختلف پایدارند و انرژی کمی را در مسافت‌های طولانی از دست میدهند.
₃★برای تحقق این ایده، ابتدا باید بتوانیم امواج گرانشی مصنوعی را در آزمایشگاه تولید کنیم. این کار بسیار دشوار است، چرا که این امواج بسیار ضعیف هستند و فقط اجرام عظیم مانند سیاهچالهها قادر به تولید آنها هستند. با این حال، دانشمندان در حال بررسی روش‌های مختلفی مانند رزونانس مکانیکی و لیزرهای پرتوان برای تولید این امواج هستند.
₄★اگر بتوانیم امواج گرانشی را به اندازه کافی قوی تولید کنیم، چالش بعدی، طراحی آشکارسازهایی است که بتوانند این امواج را تشخیص دهند. فناوری‌های کنونی برای تشخیص امواج گرانشی ناشی از رویدادهای اخترفیزیکی طراحی شده‌اند و برای تشخیص امواج ضعیف‌تر، به فناوری‌های پیشرفته‌تری نیاز داریم.
₅★حتی اگر بتوانیم امواج گرانشی را تولید و تشخیص دهیم، هنوز باید راهی برای مدولاسیون آنها پیدا کنیم. مدولاسیون به معنای تبدیل سیگنال به اطلاعات قابل فهم است. دانشمندان در حال بررسی روش‌های مختلفی برای این کار هستند، اما هنوز راه حل قطعی پیدا نشده است.
₆★با وجود این چالش‌ها، پتانسیل ارتباطات امواج گرانشی بسیار زیاد است. این فناوری می‌تواند تحولی در ارتباطات فضایی ایجاد کند و امکان برقراری ارتباط با فضاپیماها در فواصل بسیار دور را فراهم کند. به همین دلیل، دانشمندان همچنان به تحقیقات خود در این زمینه ادامه میدهند و امیدوارند که در آینده‌ای نه چندان دور، این فناوری به واقعیت تبدیل شود.
کانال علمی نجومی ماورای فرازمینی ها
https://t.me/joinchat/SOSSquf1wQIBqWJ4
کانال ما رو به دوستان خود معرفی کنید👆
@farzaminiha👽
#Author_sm3️⃣3️⃣2️⃣2️⃣
🤩🤩🤩🤩🤩
آیا می‌توانیم از امواج گرانشی برای ارتباطات فضایی استفاده کنیم؟ دانشمندان در حال بررسی هستند.
¹★وقتی ستاره‌شناسان در سال ۲۰۱۵ اولین امواج گرانشی پیش‌بینیشده را کشف کردند، پنجره جدیدی به جهان گشوده شد. پیش از آن، اخترشناسی تنها بر مشاهدات نور در تمام طول‌موج‌ها متکی بود.
²★ما از نور (عمدتاً امواج رادیویی) برای ارتباطات نیز استفاده میکنیم. آیا می‌توانیم از امواج گرانشی برای ارتباطات بهره ببریم؟
³★این ایده جذاب است، هرچند در حال حاضر فراتر از توانایی‌های ماست. با این حال، بررسی فرضیات ارزشمند است، زیرا گاهی آینده زودتر از انتظار ما فرا می‌رسد.
⁴★تحقیقات جدیدی به بررسی این ایده و کاربردهای احتمالی آن در آینده پرداخته است. مقاله "ارتباطات گرانشی: مبانی، فناوری‌های پیشرفته و چشمانداز آینده" در سایت پیش‌چاپ arxiv.org منتشر شده است.
⁵★نویسندگان این مقاله هوتیانفو وانگ و اوزگور بی. آکان در دانشکده مهندسی دانشگاه کمبریج بریتانیا هستند.
⁶★وانگ و آکان می‌گویند: «امواج گرانشی میتوانند کیفیت سیگنال را در فواصل بسیار زیاد حفظ کنند و برای مأموریت‌های فراتر از منظومه شمسی مناسب باشند.»
⁷★نویسندگان توضیح میدهند: «کشف امواج گرانشی پنجره جدیدی در اخترشناسی و فیزیک گشوده و راهی منحصربه‌فرد برای کاوش جهان و پدیده‌های اخترفیزیکی شدید فراهم کرده است. علاوه بر این، امواج گرانشی به عنوان یک الگوی ارتباطی جدید نیز توجهات زیادی را جلب کردهاند.»
⁸★ارتباطات الکترومغناطیسی سنتی محدودیت‌های مشخصی دارند. سیگنال‌ها با افزایش فاصله ضعیف میشوند، جو زمین تداخل ایجاد میکند، و خط دید مستقیم یا شرایط فضایی (مثل طوفان‌های خورشیدی) نیز مشکلاتی به وجود می‌آورند.
⁹★اما ارتباطات امواج گرانشی (GWC) میتوانند بر این چالش‌ها غلبه کنند. این امواج در محیط‌هایی پایدارند، انرژی کمی در مسافت‌های طولانی از دست میدهند، و مشکلاتی مانند پخش شدن، تحریف یا بازتاب را ندارند.
¹⁰★همچنین امکان استفاده از امواج گرانشی طبیعی وجود دارد که نیاز به انرژی برای تولید مصنوعی آنها را کاهش میدهد.
¹¹★نویسندگان اشاره میکنند: «ارتباطات گرانشی می‌تواند محدودیت‌های ارتباطات الکترومغناطیسی را برطرف کرده و انتقال پایدار در محیط‌های سخت و فواصل بسیار زیاد را ممکن سازد.»
¹²★برای پیشرفت این فناوری، محققان باید امواج گرانشی مصنوعی در آزمایشگاه تولید کنند. این یکی از اهداف اصلی تحقیقات امواج گرانشی است. امواج گرانشی بسیار ضعیف هستند و تنها جرم‌های عظیم با حرکت سریع (مثل ادغام سیاهچاله‌های کلانجرم) میتوانند آنها را ایجاد کنند.
¹³★حتی امواج گرانشی ناشی از ادغام سیاهچاله‌های میلیاردها برابر خورشید نیز اثراتی بسیار کوچک دارند که تنها با ابزارهای فوق حساسی مانند LIGO قابل تشخیص هستند.
¹⁴★اولین گام ضروری، تولید امواج گرانشی به اندازه کافی قوی برای تشخیص است.
¹⁵★نویسندگان می گویند: «تولید امواج گرانشی برای پیشرفت ارتباطات گرانشی حیاتی است، اما هنوز یکی از بزرگترین چالش‌های فناوری مدرن محسوب میشود. محققان روش‌های نوآورانه‌ای مانند رزونانس مکانیکی، دستگاه‌های چرخشی، مواد ابررسانا، برخورد پرتوهای ذرات، و لیزرهای پرتوان را بررسی کردهاند.»
¹⁶★اگرچه مطالعات نظری زیادی درباره GWC وجود دارد، تحقیقات عملی کمتر هستند. این مقاله مسیرهای لازم برای پر کردن شکاف بین نظریه و عمل را مشخص میکند.
¹⁷★تولید امواج گرانشی به اندازه کافی قوی برای تشخیص، اولین گام ضروری است.
¹⁸★نویسندگان می‌نویسند: «تولید امواج گرانشی برای پیشرفت ارتباطات گرانشی حیاتی است، اما هنوز یکی از بزرگترین چالش‌های فناوری مدرن محسوب میشود.»
¹⁹★«محققان روش‌های نوآورانه‌ای را برای دستیابی به این هدف بررسی کردهاند، از جمله رزونانس مکانیکی، دستگاه‌های چرخشی، مواد ابررسانا، برخورد پرتوهای ذرات، و همچنین تکنیک‌هایی شامل لیزرهای پرتوان و میدان‌های الکترومغناطیسی.»
²⁰★اگرچه مطالعات نظری زیادی درباره ارتباطات امواج گرانشی (GWC) وجود دارد، تحقیقات عملی کمتر هستند. این مقاله مسیرهای لازم برای پر کردن شکاف بین نظریه و عمل را مشخص میکند.
²¹★بدیهی است که ایجاد رویدادی به عظمت ادغام سیاهچالهها در آزمایشگاه غیرممکن است. اما جالب اینجاست که محققان از سال ۱۹۶۰، یعنی مدتها قبل از کشف امواج گرانشی، به این مسئله فکر کردهاند.
بعد از کما و صحبت کردن به زبان دیگر😱
کانال علمی نجومی ماورای فرازمینی ها
https://t.me/joinchat/SOSSquf1wQIBqWJ4
کانال ما رو به دوستان خود معرفی کنید👆
@farzaminiha👽
#Author_sm3322
🌒🌒🌒🌒
کشف پیشگامانه: قطعات سیارک‌ها مواد اولیه حیات را آشکار میکنند.
🌌 (ناسا گودارد/یوتیوب)
¹★ در اکتبر ۲۰۲۰، یک فضاپیمای رباتیک به اندازه یک وانت به طور مختصر روی سطح سیارک «بِنو» فرود آمد. این سیارک ۳۲۰ میلیون کیلومتر از زمین فاصله دارد و ۵۲۵ متر عرض دارد.
²★ این فضاپیما به عنوان بخشی از مأموریت «اُسیریس-رِکس» ناسا، نه تنها دو سال را به دور این سیارک چرخید و از آن تصویربرداری کرد، بلکه نمونه‌ای ارزشمند از گردوغبار و سنگ‌های ریز را از سطح ناهموار بنو جمع‌آوری نمود.
³★ در سپتامبر ۲۰۲۳، یک کپسول حاوی نمونه دستنخورده این سیارک به زمین بازگشت و در صحرای یوتا در ایالات متحده فرود آمد.
🌌 نمایی از هشت سینی نمونه حاوی مواد جمعآوریشده از سیارک بنو. (اریکا بلومِنفلد و جوزف اِبرز/JSC)
⁴★ از آن زمان، یک تیم بین‌المللی از دانشمندان – که ما نیز عضو آن هستیم – مشغول مطالعه حدود ۱۲۰ گرم از مواد جمعآوریشده از بنو بوده‌اند.
⁵★ یافتههای ما در دو مقاله جدید که امروز در مجلات «نیچر» و «نیچر استرونومی» منتشر شد، نشان میدهد که احتمالاً روزگاری آب در جسم مادر سیارک بنو وجود داشته است. این نتایج، بینش‌های تازه‌ای درباره شیمی منظومه شمسی اولیه ارائه میدهد.
🔵 بقایای دستنخورده سنگ‌ها از اعماق تاریخ
⁶★ سیارک‌ها، بقایای تکه‌تکه‌شده اجسام مادر در اوایل شکل‌گیری منظومه شمسی هستند که بر اثر برخورد با اجرام دیگر نابود شده‌اند. آنها به دور خورشید میچرخند و در شکل‌ها، اندازه‌ها و ترکیبات شیمیایی گوناگونی یافت میشوند.
⁷★ سیارک بنو به این دلیل برای مأموریت اُسیریس-رِکس انتخاب شد که مشاهدات سنجش از دور از زمین، آن را به عنوان یک سیارک «نوع B» شناسایی کرده بود.
🌌 در این تصویر، فضاپیمای اُسیریس-رِکس ناسا در حال جمع‌آوری نمونه از سیارک بنو است. (ناسا/گودارد/دانشگاه آریزونا)
⁸★ این نوع سیارک‌ها سرشار از کربن و کانیهای رسی آبدار هستند و احتمالاً شباهت‌هایی به قدیمیترین گروه شهاب‌سنگ‌های زمینی، موسوم به «کندریت‌های کربندار»، دارند.
⁹★ برخلاف نمونههای شهاب‌سنگ، نمونههای جمعآوریشده از سیارک‌ها تحت تأثیر جو یا زیست‌کره زمین قرار نگرفته‌اند. این موضوع به ما امکان میدهد تا به پرسش‌های کلیدی درباره تکامل منظومه شمسی اولیه، شکل‌گیری سیارات و مواد لازم برای حیات پاسخ دهیم.
¹⁰★ هدف دیگر مأموریت اُسیریس-رِکس، ارتباط دادن یافتههای آزمایشگاهی نمونهها با دادههای سنجش از دور است. این کار به ما کمک میکند تا مشاهدات نجومی از سیارک‌ها را تأیید و بررسی‌های خود از منظومه شمسی را بهبود بخشیم.
🔵 بلورهای ریز نمک‌های معدنی
¹¹★ برای جلوگیری از آلودگی، کپسول حاوی نمونه پس از بازگشت به زمین در یک جعبه شیشه‌ای بزرگ نگهداری و پردازش شد.
¹²★ این محفظه مجهز به دستکش‌های لاستیکی در دیواره‌های جانبی بود تا دانشمندان بدون تماس مستقیم با نمونهها بتوانند آنها را بررسی کنند. همچنین، نیتروژن خالص به داخل محفظه تزریق شد تا رطوبت و اکسیژن جو زمین وارد نشود.
¹³★ هنگام تحلیل ذرات گردوغبار بنو، با کشف شگفت‌انگیزی روبه‌رو شدیم: بلورهای ریز نمک‌های معدنی «هالیت» و «سیلویت».
🎥 این یک کشف انقلابی بود.
¹⁴★ هالیت در شهاب‌سنگ‌ها به ندرت یافت میشود. از میان صدها هزار شهاب‌سنگ شناختهشده روی زمین، تنها در سه مورد هالیت شناسایی شده است. همچنین، هالیت به شدت محلول است و در تماس با هوا یا آب زمین به سرعت تجزیه میشود.
¹⁵★ سایر اعضای تیم تحلیل نمونههای اُسیریس-رِکس، انواع دیگری از نمک‌های معدنی را در نمونه بنو شناسایی کردند؛ از جمله کربنات سدیم، فسفات‌ها، سولفات‌ها و فلوریدها.
¹⁶★ این کانی‌ها میتوانند در اثر تبخیر آبهای شور شکل بگیرند – مشابه رسوباتی که در دریاچه‌های نمک زمین تشکیل میشوند.
¹⁷★ با مقایسه این نتایج و ترکیب شیمیایی دریاچه‌های نمک زمین، تصویری از تبخیر آبهای شور در جسم مادر سیارک بنو پدیدار شد که نمک‌ها را به عنوان شواهدی از خود برجای گذاشته است.
🌌 بلورهای ریز چندین کانی از جمله کربنات سدیم (مشاهده شده در تصویر) در نمونههای سیارک بنو یافت شد. (تیموتی مککوی/اسمیتسونیان)
🔵 انواع ترکیبات آلی**
(ادامه متن در صورت نیاز ترجمه میشود.)
¹⁸★ این کشف بینش جدیدی درباره فعالیت آب در نخستین دورانهای تشکیل منظومه شمسی به ما میدهد. اما وجود کانیهای نمکی به دلیلی دیگر نیز اهمیت دارد.
¹⁹★ روی زمین، این مواد معدنی به عنوان کاتالیزور تشکیل ترکیبات آلی مانند بازهای نوکلئوباز و نوکلئوزیدها عمل میکنند - اینها بلوکهای سازنده پیشزیستی حیات در زیستشناسی زمینی هستند.
هلال ماه و هلال زهره امروز کنار هم دیده شدن.
کانال علمی نجومی ماورای فرازمینی ها
https://t.me/joinchat/SOSSquf1wQIBqWJ4
کانال ما رو به دوستان خود معرفی کنید👆
@farzaminiha👽
#Author_sm3⃣3⃣2⃣2⃣
¹⁴★ برای سال‌ها، سیگنال‌های سیارهای توسط نویزها پوشانده شده بود و تشخیص وجود سیارات را دشوار میکرد. «ما سال‌ها داده‌ها را تحلیل کردیم و به دقت منابع آلودگی را حذف کردیم»، این را مایکل کرتینیِر، محقق فوق‌دکترا در دانشگاه آکسفورد و یکی از نویسندگان این مطالعه که YARARA را در دوره دکترای خود در دانشگاه ژنو توسعه داد، توضیح میدهد.
¹⁵★ کشف HD 20794 d یک آزمایشگاه جالب برای دانشمندان فراهم میکند تا مدل‌های جدید را آزمایش کنند و فرضیه‌های خود را در جست‌وجوی حیات در جهان بررسی کنند.
¹⁶★ نزدیکی این سیستم سیارهای به ستاره درخشان‌اش، آن را به یک هدف اصلی برای ابزارهای نسل بعدی مانند طیف‌نگار ANDES برای تلسکوپ بسیار بزرگ ESO (ELT) تبدیل میکند. دانستن اینکه آیا این سیاره می‌تواند میزبان حیات باشد، هنوز به پیشرفتهای علمی بیشتری و یک رویکرد میان‌رشته‌ای نیاز دارد.
¹⁷★ شرایط قابلیت سکونت این سیاره در حال حاضر توسط مرکز جدید حیات در جهان (CVU) در دانشکده علوم دانشگاه ژنو در حال بررسی است.
منبعphys.org
https://phys.org/news/2025-01-super-earth-discovery-reveals-exoplanet.html#comments
کانال علمی نجومی ماورای فرازمینی ها
https://t.me/joinchat/SOSSquf1wQIBqWJ4
کانال ما رو به دوستان خود معرفی کنید👆
@farzaminiha👽
#Author_sm3⃣3⃣2⃣2⃣
❤️ ترامپ ماموریت اسپیس‌اکس برای بازگرداندن فضانوردان آمریکایی به زودی انجام میشود:
¹★ «دونالد ترامپ»، رئیس‌جمهور آمریکا، روز سه‌شنبه اعلام کرد که شرکت اسپیس‌اکس متعلق به «ایلان ماسک» بهزودی مأموریت بازگرداندن دو فضانورد آمریکایی را آغاز میکند که ماه‌هاست در ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) گیر افتاده‌اند.
²★ فضانوردان باتجربه «بوتچ ویلمور» و «سانی ویلیامز» در ژوئن با فضاپیمای استارلاینر بوئینگ به ISS رسیدند و قرار بود تنها هشت روز در این آزمایشگاه مداری بمانند، اما مشکلات فنی فضاپیما باعث شد ناسا برنامه‌ها را تغییر دهد.
³★ ناسا در اوت اعلام کرد که اسپیس‌اکس، رقیب بوئینگ، این دو فضانورد را در فوریه به زمین بازمی‌گرداند. اما بازگشت آنها به دلیل آماده‌سازی یک فضاپیمای جدید توسط اسپیس‌اکس، به اواخر مارس موکول شد.
⁴★ ترامپ در پلتفرم «تروث سوشال» خود نوشت: «ایلان بهزودی راهی میشود. امیدوارم همه چیز امن باشد. موفق باشی ایلان!!!» او زمان دقیق این مأموریت را مشخص نکرد.
⁵★ ماسک که به شدت از کمپین انتخاباتی ترامپ حمایت مالی کرده بود، پیشتر در شبکهٔ اکس (X) نوشته بود که رئیس‌جمهور از اسپیس‌اکس خواسته دو فضانورد را «در اسرع وقت» به زمین بازگرداند.
⁶★ اسپیس‌اکس، شرکت خصوصی ایلان ماسک، هر شش ماه یکبار مأموریت‌های منظمی را برای جابه‌جایی خدمهٔ ISS انجام میدهد.
⁷★ ویلمور و ویلیامز در ژانویه گفتند با وجود گیر افتادن در فضا، روحیهٔ خود را حفظ کردهاند و افزودند غذای کافی دارند و از زمان خود در ایستگاه فضایی لذت می‌برند.
⁸★ هرچند اقامت طولانی‌مدت آنها قابل توجه است، اما این رکورد هنوز از «فرانک روبیو» پیشی نگرفته که در سال ۲۰۲۳ پس از نشت سوخت فضاپیمای روسی که قرار بود او را بازگرداند، ۳۷۱ روز رکورددار اقامت در ISS شد.
منبعphys.org
https://phys.org/news/2025-01-spacex-mission-astronauts-trump.html
کانال علمی نجومی ماورای فرازمینی ها
https://t.me/joinchat/SOSSquf1wQIBqWJ4
کانال ما رو به دوستان خود معرفی کنید👆
@farzaminiha👽
#Author_sm3⃣3⃣2⃣2⃣
¹¹★ پس از یک سال حضور در فضا، این ماهواره کوچک (CubeSat) در ۱۵ آوریل ۲۰۲۴ دچار یک مشکل فنی شد و به طور غیرمنتظره‌ای خاموش شد. دانشمندان از اینکه نتوانستند دادههای مربوط به طوفان خورشیدی مه را جمع‌آوری کنند، ناامید شدند، اما توانستند از دادههای اولیه سایر فضاپیماها درباره کمربند الکترونی استفاده کنند. خوشبختانه، در ۱۵ ژوئن، این ماهواره دوباره فعال شد و اندازه‌گیری‌ها را از سر گرفت. دادههای جمعآوریشده اطلاعات با وضوح بالایی ارائه کردند که توسط هیچ ابزار دیگری قابل دستیابی نبود و به دانشمندان امکان داد تا ابعاد کمربندهای جدید را درک کنند.
¹²★ لی گفت: «وقتی اندازه‌گیری‌ها را از سر گرفتیم، توانستیم کمربند الکترونی جدید را مشاهده کنیم که در دادههای سایر فضاپیماها قابل مشاهده نبود.»
¹³★ لی گفت که حضور این ماهواره کوچک در مدار برای اندازه‌گیری تأثیرات طوفان خورشیدی، هم شیرین و هم تلخ بود. از یک سو، این ماهواره فرصتی برای اندازه‌گیری اثرات چنین رویداد بزرگی فراهم کرد، اما از سوی دیگر، طوفان خورشیدی باعث افزایش کشش اتمسفری بر روی ماهواره شد و مدار آن را زودتر کاهش داد. در نتیجه، این ماهواره در اکتبر ۲۰۲۴ از مدار خارج شد. با این حال، دادههای ارزشمند آن همه‌چیز را توجیه میکند.
¹⁴★ لی گفت: «ما بسیار افتخار میکنیم که یک ماهواره کوچک مانند CubeSat ما چنین کشف مهمی انجام داده است.»
منبعphys.org
➋ منبع:sciencealert
https://phys.org/news/2025-02-nasa-cubesat-belts-solar-storm.html
🌌نموداری که آرایش کمربندهای تشعشعی ون آلن را نشان میدهد. (Booyabazooka/Wikimedia Commons/حوزه عمومی)
₁★بزرگترین طوفان خورشیدی دو دهه اخیر در مه ۲۰۲۴ به زمین رسید و امواج ذرات پرانرژی خورشیدی برای روزها زمین را تحت تاثیر قرار دادند. دانشمندان با استفاده از یک ماهواره کوچک ناسا که به طور اتفاقی دوباره فعال شده بود، کشف کردند که این طوفان دو کمربند موقت جدید از ذرات پرانرژی در اطراف زمین ایجاد کرده است. این کمربندها بین کمربندهای دائمی ون آلن شکل گرفته‌اند و درک این پدیده برای حفاظت از فناوری‌های فضایی در برابر طوفان‌های خورشیدی آینده بسیار مهم است.
₂★این کمربندهای جدید موقت، برخلاف نمونههای قبلی که بیشتر از الکترون‌ها تشکیل شده بودند، شامل پروتون‌های پرانرژی نیز بودند که ترکیبی بی‌سابقه است. کمربند الکترونی جدید بیش از سه ماه دوام آورد و کمربند پروتونی به دلیل پایداری بیشتر، احتمالاً هنوز هم وجود دارد. این یافته‌ها نشان میدهد که ذرات پرانرژی میتوانند مدت طولانی‌تری در محیط مغناطیسی زمین باقی بمانند و طوفان‌های خورشیدی بعدی میتوانند بر طول عمر این کمربندها تاثیر بگذارند.
₃★کشف این کمربندهای جدید توسط ماهواره کوچک CIRBE ناسا انجام شد که به طور غیرمنتظره‌ای پس از یک سال خاموشی دوباره فعال شد. دادههای با وضوح بالای این ماهواره امکان درک ابعاد این کمربندهای جدید را فراهم کرد. این کشف نشاندهنده اهمیت ماهوارههای کوچک در جمع‌آوری دادههای ارزشمند فضایی و مطالعه تاثیرات طوفان‌های خورشیدی بر محیط اطراف زمین است.
کانال علمی نجومی ماورای فرازمینی ها
https://t.me/joinchat/SOSSquf1wQIBqWJ4
کانال ما رو به دوستان خود معرفی کنید👆
@farzaminiha👽
#Author_sm3️⃣3️⃣2️⃣2️⃣
👍👍👍👍👍👍
۱۰ دقیقه خشونت، «گرند کانیون»های مخصوص ماه را ایجاد کرد.
🌌 دو دره عظیم روی ماه به نامهای Vallis Schrödinger و Vallis Planck توسط خرده‌سنگ‌های پرتاب‌شده از برخوردهای فضایی شکل گرفته‌اند.
(اعتبار تصویر: NASA\SVS\Ernie T. Wright
¹★ گرند کانیون. (بالا، از عبارت «گرند کانیون» برای اشاره به یک دره بزرگ و مشهور) شگفت‌انگیز آریزونا نتیجه فرسایش تدریجی رودخانه کلرادو روی سطح زمین طی میلیون‌ها سال است.
²★ اما زمین تنها جرم در منظومه شمسی با دره‌ها و تنگه‌ها نیست. ماه نیز ساختارهایی مشابه گرند کانیون زمین دارد؛ هرچند به دلیل نبود آب مایع، مکانیسم شکل‌گیری آنها تاکنون نامشخص بود.
🌌دو دره، Vallis Schrödinger (سمت چپ) و Vallis Planck (سمت راست)، که از دهانه Schrödinger منشعب میشوند. (NASA\SVS\Ernie T. Wright)
³★ اکنون دانشمندان معتقدند پاسخ را یافته‌اند. دو دره عظیم روی سطح ماه در پی یک برخورد بزرگ شکل گرفته‌اند – و در تضادی شگفت‌آور با گرند کانیون زمین، ایجاد این دره‌ها کمتر از ۱۰ دقیقه طول کشیده است!
⁴★ این دو دره که با نامهای Vallis Schrödinger و Vallis Planck شناخته میشوند، از یک حوضه برخوردی به نام دهانه شروودینگر در نیمه پنهان ماه نزدیک قطب جنوب منشأ می‌گیرند.
⁵★ ابعاد این دره‌ها حیرت‌آور است:
ـ- Vallis Schrödinger: ۲۷۰ کیلومتر (۱۶۸ مایل) درازا و ۲.۷ کیلومتر عمق
ـ- Vallis Planck: ۲۸۰ کیلومتر درازا و ۳.۵ کیلومتر عمق
در مقایسه، گرند کانیون زمین با درازای ۴۴۶ کیلومتر بلندتر اما با عمق ۱.۸۶ کیلومتر کم عمق‌تر است.
⁶★ این فرورفتگی‌ها که به عنوان پرتوهای پرتابه‌ای (ejecta rays) شناخته میشوند، زمانی شکل می‌گیرند که تکه‌های عظیمی از مواد در اثر یک برخورد فضایی پرتاب میشوند. اما تیمی به رهبری دیوید کرینگ، دانشمند علوم سیارهای از مؤسسه ماه و سیارات ایالات متحده، قصد داشتند فرآیند شکل‌گیری این دره‌های عظیم را به دقت بررسی کنند.
🌌 مقایسه گرند کانیون (بالا) و Vallis Planck (پایین) در عمیق‌ترین نقاط آنها.
(اعتبار تصویر: David A. Kring, Danielle P. Kallenborn, and Gareth S. Collins)
⁷★ کرینگ و همکارانش با ترکیب تصاویر سطح ماه، نقشه‌هایی از جهت و توزیع مواد پرتاب‌شده ناشی از برخورد شروودینگر ایجاد کردند. سپس از این اطلاعات برای بازسازی برخورد و پراکندگی مواد پرتاب‌شده استفاده کردند.
⁸★ تیم دریافت که این برخورد نامتقارن بود و بیشتر مواد پرتاب‌شده به سمت دور از قطب جنوب ماه پراکنده شدند. این برخورد بسیار شدید بود؛ موادی که Vallis Schrödinger و Vallis Planck را ایجاد کردند، با سرعتی بین ۰.۹۵ تا ۱.۲۸ کیلومتر بر ثانیه حرکت می‌کردند.
⁹★ به گفته محققان، انرژی برخورد لازم برای ایجاد این مواد پرتاب‌شده، حدود ۱۳۰ برابر انرژی کل تسلیحات هسته‌ای جهان است!
¹⁰★ مأموریت قمری آرتمیس III که به زودی انجام میشود، به نیمه پنهان ماه نزدیک قطب جنوب سفر خواهد کرد، اگرچه محل دقیق فرود هنوز مشخص نشده است. فضانوردان در خطر برخوردهای بزرگ نخواهند بود؛ زیرا برخورد شروودینگر حدود ۳.۸ میلیارد سال پیش رخ داده است، زمانی که سنگ‌های بزرگ بیشتری در فضا در حال حرکت بودند.
¹¹★ در عوض، این نتایج برای اکتشافات قمری اهمیت دارند. مدل‌های تیم نشان میدهد که مواد پرتاب‌شده ناشی از برخورد، بیشتر از محل‌های پیشنهادی فرود آرتمیس دور شده‌اند. این یعنی کاوشگران ممکن است دسترسی بهتری به مواد معدنی قدیمی‌تر و زیرسطحی که قصد مطالعه آنها را دارند، داشته باشند.
¹²★ پرتاب این مأموریت در حال حاضر برای سال ۲۰۲۷ برنامه‌ریزی شده است. هنگامی که مأموریت به ماه برسد، آنچه خدمه آرتمیس کشف میکنند، بدون شک اطلاعات بیشتری درباره چگونگی و زمان وقوع این برخورد عظیم آشکار خواهد کرد.
منبع:sciencealert
https://www.sciencealert.com/10-minutes-of-violence-gave-the-moon-its-very-own-grand-canyons
📋 این پژوهش در مجله Nature Communications منتشر شده است.
کانال علمی نجومی ماورای فرازمینی ها
https://t.me/joinchat/SOSSquf1wQIBqWJ4
کانال ما رو به دوستان خود معرفی کنید👆
@farzaminiha👽
#Author_sm3⃣3⃣2⃣2⃣
⚡️⚡️⚡️⚡️⚡️⚡️
رعد و برق ارتباط بین آب‌وهوای زمین و آب‌وهوای فضا را نشان میدهد.
¹★ در هر لحظه، تریلیون‌ها ذره باردار—پروتون‌ها و الکترون‌ها، که بلوکهای سازنده‌ی اصلی ماده هستند—بالای سر شما در حال حرکت هستند. این ذرات پرانرژی، که میتوانند نزدیک به سرعت نور حرکت کنند، معمولاً هزاران کیلومتر از زمین فاصله دارند و توسط شکل میدان مغناطیسی زمین در آنجا نگه داشته میشوند.
²★ با این حال، گاهی اوقات اتفاقی رخ میدهد که می‌تواند این ذرات را از جای خود خارج کند و باعث شود الکترون‌ها مانند باران به سمت جو زمین فرو بریزند. این ذرات پرانرژی در فضا، کمربندهای تشعشعی وان آلن را تشکیل میدهند، و کشف آنها یکی از اولین دستاوردهای عصر فضا بود. یک مطالعه جدید از تیم تحقیقاتی من نشان داده است که امواج الکترومغناطیسی تولید شده توسط رعد و برق میتوانند باعث این بارش الکترونی شوند.
🔵 یک درس تاریخی کوتاه
³★ در آغاز رقابت فضایی در دهه‌ی ۱۹۵۰، پروفسور جیمز وان آلن و تیم تحقیقاتی او در دانشگاه آیووا مأموریت یافتند تا آزمایشی را برای اولین ماهواره‌ی ایالات متحده، اکسپلورر ۱، طراحی کنند. آنها حسگرهایی را برای مطالعه تشعشعات کیهانی طراحی کردند که توسط ذرات پرانرژی ناشی از خورشید، کهکشان راه شیری یا فراتر از آن ایجاد میشوند.
⁴★ پس از پرتاب اکسپلورر ۱، آنها متوجه شدند که ابزارشان سطوح تشعشعاتی بسیار بالاتر از حد انتظار را ثبت میکند. به جای اندازه‌گیری یک منبع دور از تشعشعات در خارج از منظومه شمسی، به نظر می‌رسید که آنها یک منبع محلی و بسیار شدید را اندازه‌گیری میکنند.
⁵★ این اندازه‌گیری منجر به کشف کمربندهای تشعشعی وان آلن شد، دو منطقه‌ی دونات‌شکل از الکترون‌ها و یون‌های پرانرژی که زمین را احاطه کردهاند.
⁶★ دانشمندان معتقدند که کمربند تشعشعی داخلی، که در فاصله‌ی حدود ۶۲۱ مایل (۱۰۰۰ کیلومتر) از زمین به اوج خود می‌رسد، از الکترون‌ها و پروتون‌های پرانرژی تشکیل شده و نسبتاً پایدار است.
⁷★ کمربند تشعشعی خارجی، که حدود سه برابر دورتر است، از الکترون‌های پرانرژی تشکیل شده است. این کمربند می‌تواند بسیار پویا باشد. موقعیت، تراکم و محتوای انرژی آن ممکن است به طور قابل توجهی در پاسخ به فعالیت خورشیدی تغییر کند.
⁸★ کشف این مناطق پرتوزا نه تنها داستان جالبی از روزهای اولیه رقابت فضایی است، بلکه یادآوری میکند که بسیاری از کشف‌های علمی به صورت تصادفی اتفاق افتاده‌اند.
⁹★ این یک درس برای دانشمندان تجربی، از جمله خود من، است که در تحلیل و ارزیابی داده‌ها ذهن باز داشته باشیم. اگر داده‌ها با نظریه‌ها یا انتظارات ما مطابقت نداشته باشند، ممکن است نیاز باشد آن نظریه‌ها را بازبینی کنیم.
🔵 مشاهدات کنجکاو‌برانگیز ما
¹⁰★ در حالی که من تاریخ رقابت فضایی را در یک دوره سیاست فضایی در دانشگاه کلرادو، بولدر تدریس می‌کنم، به ندرت آن را با تجربه خودم به عنوان یک دانشمند که روی کمربندهای تشعشعی زمین تحقیق میکند، مرتبط می‌کنم. یا حداقل تا همین اواخر این کار را نمی‌کردم.
¹¹★ در مطالعه‌ای که توسط مکس فینلند، یک دانشجوی کارشناسی در گروه تحقیقاتی من رهبری شد، ما به طور اتفاقی به برخی مشاهدات غیرمنتظره از کمربندهای تشعشعی زمین برخوردیم. یافتههای ما باعث شد درک ما از کمربند تشعشعی داخلی زمین و فرآیندهای مؤثر بر آن بازنگری کنیم.
¹²★ در ابتدا، ما قصد داشتیم به دنبال انفجارهای بسیار سریع—زیر ثانیه—الکترون‌های پرانرژی بگردیم که از کمربند تشعشعی خارجی وارد جو میشوند، جایی که معمولاً مشاهده میشوند.
¹³★ بسیاری از دانشمندان معتقدند که نوعی از امواج الکترومغناطیسی به نام "کُر" می‌تواند این الکترون‌ها را از جای خود خارج کند و به سمت جو بفرستد. به این امواج، امواج کُر می‌گویند زیرا وقتی توسط یک گیرنده رادیویی شنیده میشوند، صدای جیرجیر متمایزی دارند.
¹⁴★ فینلند یک الگوریتم برای جستجوی این رویدادها در دادههای چند دهه‌ای ماهواره SAMPEX توسعه داد. وقتی او نموداری را با موقعیت تمام رویدادهایی که شناسایی کرده بود به من نشان داد، متوجه شدیم که تعدادی از آنها در جایی که انتظار داشتیم نبودند. برخی از رویدادها به جای کمربند خارجی، به کمربند تشعشعی داخلی مرتبط بودند.
¹⁵★ این یافته به دو دلیل کنجکاو‌برانگیز بود. اولاً، امواج کُر در این منطقه رایج نیستند، بنابراین چیز دیگری باید باعث آزاد شدن این الکترون‌ها میشد.
¹⁴★ بیگل در پایان میگوید: «دانشگاه برن با تخصص بین‌رشته‌ای در علوم سیارهای و یادگیری ماشینی، و مشارکت فعال در مأموریت‌های اینسایت، HiRISE و CaSSIS، موقعیت ایده‌آلی برای چنین پژوهش‌هایی دارد.»
منبعphys.org
https://phys.org/news/2025-02-machine-reveals-meteoroid-impacts-play.html
🎧♻️: یادگیری ماشینی نشان میدهد برخورد شهاب‌سنگ‌ها ممکن است نقش بزرگتری در ایجاد لرزه‌های مریخی داشته باشند.**
₁★برخورد شهاب‌سنگ‌ها امواج لرزه‌ای ایجاد میکنند که مریخ را قوی‌تر و عمیق‌تر از آنچه پیشتر تصور میشد می‌لرزانند. این نتیجه بررسی با استفاده از هوش مصنوعی توسط تیمی بین‌المللی به رهبری دانشگاه برن است. شباهت‌هایی بین ده‌ها برخورد شهاب‌سنگ به سطح مریخ و لرزه‌های ثبتشده توسط فرودگر اینسایت ناسا یافت شد. این یافته‌ها دیدگاه جدیدی درباره نرخ برخوردها و دینامیک لرزه‌ای مریخ ارائه میدهد.
₂★این برخوردها با روش یادگیری ماشینی فهرست‌بندی شدند. ده‌ها هزار تصویر ماهواره‌ای برای یافتن دهانه‌های تشکیل‌شده طی نظارت لرزه‌ای اینسایت بررسی شدند. با استفاده از تصاویر HiRISE و دوربین مریخی CaSSIS برن، دهانه‌ها بر اساس اندازه طبقه‌بندی شدند. با مقایسه توزیع دهانه‌ها با دادههای لرزه‌ای اینسایت، تطابق‌های زمانی و مکانی بین ۴۹ رویداد لرزه‌ای با یک یا چند برخورد شناسایی شد. داده‌ها نشان میدهند نرخ برخوردها ۱.۶ تا ۲.۵ برابر بیشتر از مطالعات پیشین مبتنی بر تصاویر مداری است. برخی مریخ‌لرزه‌ها در واقع ناشی از برخوردها هستند، نه فعالیت تکتونیکی. این یافته پیامدهای مهمی برای درک ما از دینامیک سطح مریخ دارد.
₃★در مطالعه مکمل، تیم تحقیقاتی بر یکی از دهانه‌های جدید به قطر ۲۱.۵ متر در منطقه Cerberus Fossae تمرکز کردند که با یک مریخ‌لرزه پرفرکانس مرتبط بود. محققان محل برخورد و زمان ثبت مریخ‌لرزه مربوطه توسط اینسایت را مقایسه کردند. آنها نشان دادند برخی امواج لرزه‌ای از طریق گوشته عمیق مریخ منتشر شده‌اند، نه فقط از پوسته سطحی که پیش از این تصور میشد. این یافته‌ها فرضیات پیشین درباره انتشار امواج لرزه‌ای را زیر سؤال می‌برد و نشان میدهد کانون بسیاری از مریخ‌لرزه‌ها در واقع دورتر از محل فرود اینسایت بوده است.
₄★این مطالعات نشان میدهد ترکیب دادههای لرزه‌ای و تصاویر مداری برای درک ویژگی‌های ژئوفیزیکی مریخ حیاتی است. پژوهشهای آینده به دنبال اصلاح برآوردها از نرخ لرزه‌ها و برخوردها خواهند بود. این پژوهش‌ها حاصل همکاری بین‌المللی محققانی از دانشگاه برن، آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا (JPL)، امپریال کالج لندن، دانشگاه براون و مؤسسه فناوری فدرال زوریخ (ETH) است.
♻: یک مطالعه اخیر نشان می دهد که برخوردهای شهاب سنگ ها ممکن است نقش بزرگتری در ایجاد مریخ لرزه ها نسبت به آنچه قبلاً تصور می شد، ایفا کنند. با استفاده از یادگیری ماشین برای تجزیه و تحلیل هزاران تصویر ماهواره ای، محققان 123 برخورد ناشناخته قبلی را در مریخ بین سال های 2018 تا 2022 شناسایی کردند. آنها بین این برخوردها و رویدادهای لرزه ای ثبت شده توسط سطح نشین اینسایت ناسا همبستگی پیدا کردند. این یافته ها نشان می دهد که میزان برخوردها در مریخ بیشتر از حد تخمین زده شده قبلی است و برخی از مریخ لرزه ها ممکن است به جای فعالیت تکتونیکی ناشی از برخوردها باشند.
کانال علمی نجومی ماورای فرازمینی ها
https://t.me/joinchat/SOSSquf1wQIBqWJ4
کانال ما رو به دوستان خود معرفی کنید👆
@farzaminiha👽
#Author_sm3️⃣3️⃣2️⃣2️⃣
👍👍👍 بزرگترین کوه یخ جهان در حال فروپاشی؛ قطعه های عظیم جدا شد.
¹★ دانشمندان در گفتگو با خبرگزاری فرانسه (AFP) روز جمعه اعلام کردند که بخش عظیمی از بزرگترین کوه یخ جهان جدا شده است. این اتفاق ممکن است نشانهای اولیه از فروپاشی این غول یخی قطب جنوب باشد.
²★ این کوه یخ عظیم - که بیش از دو برابر مساحت لندن بزرگ است و نزدیک به یک تریلیون تُن وزن دارد - از سال ۲۰۲۰ که شروع به حرکت آرام به سمت شمال کرد، عمدتاً دستنخورده باقی مانده بود.
³★ این کوه یخ به سمت جزیره دورافتاده ساوت جورجیا در اقیانوس اطلس جنوبی در حرکت بود و این نگرانی را ایجاد میکرد که ممکن است در آبهای کم عمق به گل بنشیند و مسیر تغذیه پنگوئنهای جوان و فکها را مختل کند.
⁴★ اندرو میجرز از مؤسسه تحقیقات قطب جنوب بریتانیا که در اواخر سال ۲۰۲۳ با این کوه یخ مواجه شد و از آن زمان سرنوشت آن را از طریق ماهواره ردیابی کرده، گفت قطعه هایی به طول حدود ۱۹ کیلومتر (۱۲ مایل) از آن جدا شده است.
➋🌌 تصویر A23a که توسط ماهوارههای کوپرنیکوس سنتینل-۳ در ۲۸ ژانویه ۲۰۲۵ ثبت شد. (EUMETSAT)
⁵★ این اقیانوسشناس فیزیکی به AFP گفت: «این قطعاً اولین بخش واضح و قابلتوجهی است که از کوه یخ جدا شده است.»
⁶★ سولداد تیرانتی، یخچالشناس حاضر در یک سفر اکتشافی آرژانتینی به قطب جنوب، نیز تأیید کرد که یک بخش از کوه یخ «شکسته» است.
⁷★ این قطعه دندانه دار مساحتی حدود ۸۰ کیلومتر مربع (۳۱ مایل مربع) دارد - که خود به تنهایی بزرگ است، اما تنها بخش کوچکی از مساحت تقریبی ۳۳۶۰ کیلومتر مربع باقیمانده از کوه یخ اصلی محسوب میشود.
⁸★ میجرز توضیح داد کوههای یخ پر از شکافهای عمیق هستند و هرچند این نمونه عظیم طی زمان کوچک شده و قبلاً قطعه های بسیار کوچکتر از دست داده بود، اما «تاکنون به خوبی یکپارچه باقی مانده بود».
⁹★ او گفت: «این نشان میدهد که شکافهای درون آن در حال باز شدن هستند.»
¹⁰★ وی افزود: در گذشته، دیگر کوههای یخ غولپیکر پس از شروع فرآیند جدا شدن قطعات بزرگ، «نسبتاً سریع در عرض چند هفته» متلاشی شده اند.
¹¹★ به گفته او، تشخیص اینکه آیا این اتفاق «مشابه لق شدن یک دندان است که بهزودی میافتد» یا نشانهای از تغییرات بزرگتر در جریان است، دشوار میباشد.
¹²★ میجرز گفت: «متأسفانه باید بگویم پیشبینی چگونگی فروپاشی این کوههای یخ یک علم دقیق نیست… واقعاً سخت است که بگوییم آیا اکنون متلاشی میشود یا مدتی دیگر یکپارچه باقی میماند.»
¹³★ این کوه یخ با نام A23a، بزرگترین و قدیمیترین کوه یخ جهان است که در سال ۱۹۸۶ از قفسه یخی قطب جنوب جدا شد.
¹⁴★ این کوه یخ برای بیش از ۳۰ سال در جای خود ثابت ماند تا اینکه سرانجام در سال ۲۰۲۰ آزاد شد و حرکت کُندش به سمت شمال گاهی تحت تأثیر نیروهای اقیانوسی که آن را در جای خود میچرخاندند، به تأخیر افتاد.
¹⁵★★ این توده عظیم آب شیرین توسط قدرتمندترین «جریان جتی» اقیانوسی جهان - یعنی جریان دورقطبی جنوبی (Antarctic Circumpolar Current) - به پیش رانده میشد.
¹⁶★★ میجرز گفت از دست دادن این قطعه، احتمالاً مسیر حرکت آن به سمت ساوت جورجیا - منطقه حیاتی تغذیه فکها و پنگوئنها - را تغییر نخواهد داد.
¹⁷★ وی افزود: اما اگر فروپاشی ادامه یابد، «تهدید کمتری برای حیاتوحش» ایجاد خواهد کرد، زیرا جانوران میتوانند آزادانه بین قطعات کوچکتر مانور داده و غذا پیدا کنند.
¹⁸★★ در گذشته، کوههای یخ در این منطقه به گل نشسته و تلفات قابل توجهی در جوجه پنگوئنها و توله فکها ایجاد کرده بودند.
¹⁹★★ تیرانتی گفت انتظار میرود این کوه یخ به حرکت آرام خود به سمت شمال ادامه دهد، اما مسیر دقیق آن تا حد زیادی به تأثیر جریانهای محلی اقیانوس بر حرکتش بستگی دارد.
منبع:sciencealert
https://www.sciencealert.com/worlds-largest-iceberg-breaking-up-as-enormous-chunk-falls-off
کانال علمی نجومی ماورای فرازمینی ها
https://t.me/joinchat/SOSSquf1wQIBqWJ4
کانال ما رو به دوستان خود معرفی کنید👆
@farzaminiha👽
#Author_sm3️⃣3️⃣2️⃣2️⃣
*️⃣ماجرای ترک خوردن خورشید چیست؟
🌤پدیده‌ای که به عنوان "ترک خوردن خورشید" مطرح شده، در واقع حفره‌ای در تاج خورشید است که باعث آزاد شدن بادهای خورشیدی میشود.
🌞حفره‌های تاجی منبع اصلی بادهای خورشیدی با سرعت بالا هستند.
🌞این پدیده بخشی از چرخه طبیعی فعالیت‌های خورشیدی است و جای نگرانی خاصی ندارد.
🌤شفق‌های قطبی زیبا یکی از نتایج این فعالیت‌ها هستند
🌞تنها در موارد بسیار نادر ممکن است تأثیرات جدی‌تری بر زمین داشته باشند.
کانال علمی نجومی ماورای فرازمینی ها
https://t.me/joinchat/SOSSquf1wQIBqWJ4
کانال ما رو به دوستان خود معرفی کنید👆
@farzaminiha👽
#Author_🆎🆎:3️⃣3️⃣2️⃣2️⃣
¹⁴★مهندسان این تداخلسنج را در میکروسکوپ مورد استفاده برای مطالعه بادبان مینیاتوری ادغام کردند و دستگاه را در یک محفظه خلأ سفارشی قرار دادند. آنها توانستند حرکات بادبان تا حد پیکومتر (تریلیونم متر) و همچنین سختی مکانیکی آن (یعنی میزان تغییر شکل فنرها تحت فشار تابش لیزر) را اندازه بگیرند.
¹⁵★از آنجا که محققان میدانند بادبان نوری در فضا همیشه عمود بر منبع لیزر روی زمین نخواهد ماند، پرتو لیزر را زاویه‌دار کردند تا این شرایط را شبیه‌سازی کنند و مجدداً نیروی واردشده به بادبان را اندازه گرفتند.
¹⁶★نکته مهم این است که محققان با کالیبره کردن نتایج بر اساس توان لیزر اندازه‌گیریشده توسط خود دستگاه، اثر پخش شدن پرتو لیزر در زوایای مختلف را نیز در نظر گرفتند. با این حال، نیروی اندازه‌گیریشده در این شرایط کمتر از حد انتظار بود. در مقاله، محققان فرض میکنند که وقتی پرتو لیزر زاویه‌دار میشود، بخشی از آن به لبه بادبان برخورد میکند و باعث پراکندگی نور در جهت‌های دیگر میشود.
¹⁷★در آینده، تیم امیدوار است با استفاده از نانوفناوری و فرامواد (موادی که در مقیاس نانو برای داشتن ویژگی‌های خاص طراحی میشوند)، حرکت جانبی و چرخش بادبان نوری مینیاتوری را کنترل کند.
¹⁸★★گائو میگوید: «هدف این است که ببینیم آیا می‌توانیم از این سطوح نانوساختار برای ایجاد نیروی بازگرداننده یا گشتاور در بادبان نوری استفاده کنیم. اگر بادبان از مسیر پرتو لیزر خارج یا بچرخد، می‌خواهیم به طور خودکار به جای اول بازگردد.»
¹⁹★★محققان تأکید میکنند که با پلتفرم توصیف‌شده در مقاله، میتوانند حرکت جانبی و چرخش را اندازه‌گیری کنند.
²¹★گائو می‌افزاید: «این گام مهمی به سوی مشاهده نیروها و گشتاورهای نوری است که به بادبان نوری اجازه میدهد آزادانه در امتداد پرتو لیزر شتاب بگیرد.»
منبعphys.org
https://phys.org/news/2025-01-interstellar-lightsails.html
₁★ایده سفر بین ستاره‌ای با فضاپیماهای مجهز به بادبان‌های نوری، که توسط لیزر به سرعت‌های بسیار بالا می‌رسند، دیگر صرفاً یک داستان علمی-تخیلی نیست. پروژه Breakthrough Starshot که توسط استیون هاوکینگ و یوری میلنر راه‌اندازی شده، به طور جدی در حال بررسی این ایده است تا کاوشگرهای فضایی کوچک را به نزدیک‌ترین ستاره، آلفا قنطورس، بفرستد.
₂★گروه Caltech در این زمینه پیشرو است و پلتفرمی برای بررسی ویژگی‌های غشاهای فوق‌نازک ساخته که در ساخت این بادبان‌های نوری استفاده خواهند شد. این پلتفرم آزمایشی، روشی برای اندازه‌گیری نیرویی است که لیزرها به بادبان وارد میکنند تا فضاپیما را با سرعت بالا پرتاب کنند. این آزمایش‌ها، اولین گام برای تبدیل طرح‌های نظری به پروژه‌های عملی هستند.
₃★توسعه این غشاها چالش‌های زیادی دارد؛ این ماده باید در برابر گرما مقاوم باشد، تحت فشار شکل خود را حفظ کند و به طور پایدار در امتداد پرتو لیزر حرکت کند. محققان در این مطالعه نشان دادند که میتوانند نیروی وارد شده به غشا را فقط با اندازه‌گیری حرکات آن تعیین کنند که گامی مهم در این راستا است.
₄★محققان یک بادبان نوری مینیاتوری ساختند و با استفاده از تجهیزات پیشرفته، فشار تابش را با اندازه‌گیری حرکات آن بررسی کردند. آنها دریافتند که این روش جدید نه تنها اثرات گرمایی ناخواسته را حذف میکند، بلکه به آنها اجازه میدهد تا نیرو و توان پرتو لیزر را به طور همزمان اندازه بگیرند. این پیشرفت، گامی مهم به سوی ساخت بادبان‌های نوری واقعی و تحقق رویای سفر بین ستاره‌ای است.
کانال علمی نجومی ماورای فرازمینی ها
https://t.me/joinchat/SOSSquf1wQIBqWJ4
کانال ما رو به دوستان خود معرفی کنید👆
@farzaminiha👽
#Author_sm3⃣3⃣2⃣2⃣
پدیده نوری زیبا در کوه های آلپ زیر تابش خورشید😍
😍😍
کانال علمی نجومی ماورای فرازمینی ها
https://t.me/joinchat/SOSSquf1wQIBqWJ4
کانال ما رو به دوستان خود معرفی کنید🤔
@farzaminiha👽
#Author_sm3️⃣3️⃣2️⃣2️⃣
²²★یکی از اولین تلاش‌ها شامل جرم‌های چرخان بود. اما سرعت چرخش لازم برای تولید امواج گرانشی غیرقابل دستیابی بود، زیرا مواد به اندازه کافی مقاوم نبودند. سایر تلاش‌ها و پیشنهادها شامل کریستال‌های پیزوالکتریک، سیالات فوق‌شاره، پرتوهای ذرات و حتی لیزرهای پرتوان میشد.
²³★مشکل این تلاش‌ها این است که اگرچه فیزیکدانان تئوری پشت آنها را درک میکنند، اما هنوز مواد مناسب را در اختیار ندارند. برخی تلاش‌ها احتمالاً امواج گرانشی تولید کردهاند، اما این امواج به اندازه کافی قوی نیستند که قابل تشخیص باشند.
²⁴★نویسندگان توضیح میدهند: «امواج گرانشی با فرکانس بالا، که معمولاً توسط جرم‌ها یا مقیاس‌های کوچک تولید میشوند، در شرایط آزمایشگاهی قابل تولید هستند. اما به دلیل دامنه کم و ناسازگاری با حساسیت تشخیص‌دهنده‌های فعلی، قابل تشخیص نیستند.»
²⁵★برای پیشرفت، به فناوری‌های پیشرفته‌تر تشخیص یا روشی برای هماهنگ‌سازی امواج گرانشی تولیدشده با قابلیت‌های تشخیص موجود نیاز داریم. فناوری‌های فعلی برای تشخیص امواج گرانشی ناشی از رویدادهای اخترفیزیکی طراحی شده‌اند.
²⁶★★نویسندگان توضیح میدهند: «تحقیقات باید بر طراحی تشخیص‌دهنده‌هایی متمرکز شود که بتوانند در محدوده وسیع‌تری از فرکانس‌ها و دامنه‌ها عمل کنند.»
²⁷★اگرچه امواج گرانشی برخی از مشکلات ارتباطات الکترومغناطیسی را ندارند، اما خودشان با چالش‌هایی مواجه هستند. از آنجا که این امواج میتوانند مسافت‌های بسیار طولانی را طی کنند، ارتباطات امواج گرانشی (GWC) با مشکلاتی مانند تضعیف سیگنال، تحریف فاز و تغییرات قطبش ناشی از برهم‌کنش با موادی مانند ماده چگال، ساختارهای کیهانی، میدان‌های مغناطیسی و ماده بین‌ستاره‌ای روبرو میشوند.
²⁸★این عوامل نه تنها کیفیت سیگنال را کاهش میدهند، بلکه رمزگشایی آن را نیز پیچیده میکنند.
🌌این تصویر مفهومی اثراتی را نشان میدهد که امواج گرانشی در طول انتشار تجربه میکنند. نویسندگان می‌نویسند: «سیگنال ابتدا تحت تأثیر عوامل بزرگ‌مقیاس مانند تغییرات فرکانس گرانشی و کیهانی قرار می‌گیرد، سپس به دلیل انبساط کیهانی و پراکندگی ضعیف، دامنه آن کاهش می‌یابد. پس از آن، عوامل منطقه‌ای باعث تغییرات قطبش میشوند و در نهایت، تحریف‌های موضعی مانند تغییرات فاز و اثرات محو شدن ناشی از عدسی گرانشی و پدیده‌های ریزمقیاس ایجاد میشوند. نویز نیز نزدیک به گیرنده اضافه میشود.»**
²⁹★همچنین منابع نویز منحصربه‌فردی مانند نویز گرمایی گرانشی، تابش زمینه کیهانی و همپوشانی سیگنال‌های امواج گرانشی نیز باید در نظر گرفته شوند.
³⁰★نویسندگان می‌نویسند: «توسعه مدل‌های جامع کانال برای اطمینان از تشخیص قابل اعتماد و کارآمد در این محیط‌ها ضروری است.»
³¹★ برای استفاده از امواج گرانشی، باید روشی برای مدولاسیون آنها نیز پیدا کنیم. مدولاسیون سیگنال برای ارتباطات حیاتی است. به هر رادیوی ماشین نگاه کنید، AM (مدولاسیون دامنه) و FM (مدولاسیون فرکانس) را می‌بینید. چگونه می‌توانیم امواج گرانشی را مدوله کنیم و به اطلاعات معنادار تبدیل کنیم؟
³²★ نویسندگان می‌نویسند: «مطالعات اخیر روش‌های متنوعی را بررسی کردهاند، از جمله مدولاسیون دامنه (AM) مبتنی بر پدیده‌های اخترفیزیکی، مدولاسیون فرکانس (FM) ناشی از ماده تاریک، دستکاری مواد ابررسانا و روش‌های نظری مبتنی بر ناهمترازی.»
³³★هر یک از این روش‌ها امیدوارکننده هستند، اما با موانع زیادی نیز روبرو میشوند.
³⁴★به عنوان مثال، می‌توانیم از نظر تئوری از ماده تاریک** برای مدولاسیون سیگنال‌های امواج گرانشی استفاده کنیم، اما حتی نمی‌دانیم ماده تاریک چیست.
³⁵★ نویسندگان با اشاره به این مسئله مهم می‌نویسند: «مدولاسیون فرکانس با استفاده از ماده تاریک اسکالر فوق‌سبک (ULDM) به فرضیات نامشخصی درباره ویژگی‌ها و توزیع ماده تاریک وابسته است.»
³⁶★شاید به نظر برسد که ارتباطات امواج گرانشی (GWC) دور از دسترس است، اما این فناوری آنقدر پتانسیل دارد که دانشمندان نمی‌خواهند آن را رها کنند. در ارتباطات فضای عمیق، ارتباطات الکترومغناطیسی (EM)** به دلیل فواصل بسیار زیاد و تداخل پدیده‌های کیهانی با محدودیت‌های جدی مواجه است. GWC راه‌حل‌هایی برای این موانع ارائه میدهد.
══ 💜 ══ ❥
🕉 ققنـوس ڪیمیاگـر
◉ Gognus Kimia@gar
🕉 دانــش ریــڪــی
◐ Reiki Knowledge
▪️▪️
²⁰★ در واقع در تحلیل جداگانهای از نمونه بنو، همکاران دیگر مأموریت اُسیریس-رِکس طیف گستردهای از ترکیبات آلی را در این سیارک غنی از کربن و نیتروژن شناسایی کردند.
²¹★ این ترکیبات شامل ۱۴ مورد از ۲۰ اسید آمینهای است که در فرایندهای زیستی زمین نیز یافت میشوند. همچنین شامل چندین اسید آمینه ناشناخته در زیستشناسی شناختهشده، آمونیاک و هر پنج باز نوکلئوباز موجود در RNA و DNA میشود.
²²★ اگرچه هیچ نشانهای از حیات در بنو یافت نشد، اما دو مطالعه جدید نشان میدهند محیط شور و غنی از کربن در جرم مادر بنو برای تشکیل بلوکهای سازنده حیات مناسب بوده است.
🔵 پژوهشهای جاری
²³★ یافتههای حاصل از نمونههای بازگرداندهشده سیارک بنو ممکن است به محققان در درک رویدادهای اجرام یخی دوردست در منظومه شمسی کمک کند.
²⁴★ برخی از این اجرام شامل انسلادوس (قمر زحل) و سیاره کوتوله سرس در کمربند سیارکی بین مریخ و مشتری میشوند.
²⁵★ هر دو انسلادوس و سرس دارای اقیانوسهای آب شور زیرسطحی هستند. آیا ممکن است میزبان حیات باشند؟
²⁶★ ما با استفاده از نمونههای دستنخورده جمعآوریشده در سال ۲۰۲۰ به بررسی بنو ادامه میدهیم. در حال تحقیق درباره زمان وقوع جدایش جرم مادر بنو و جستجوی شواهدی از برخوردهای ثبتشده در انواع کانیهای موجود در نمونهها هستیم.
²⁷★ نویسندگان این مقاله از مشارکت افراد زیر در تحقیقات دانشگاه کورتین قدردانی میکنند: فرد ژوردان، استیون ردی، دیوید سکسی، سیلیا مایرز و شیائو سان، همچنین تمام تیم مأموریت اُسیریس-رِکس.
منبع:sciencealert
https://www.sciencealert.com/breakthrough-discovery-asteroid-fragments-reveal-ingredients-for-life
²⁸★ نیک تیمز (استاد مشارکتی دانشکده علوم زمین و سیارهای دانشگاه کورتین)، فیل بلند (مدیر برنامه فضایی باینار دانشگاه کورتین) و ویلیام ریکارد (استاد مشارکتی دانشکده علوم و مهندسی دانشگاه کورتین)
²⁹★ این مقاله تحت مجوز کریتیو کامنز از سایت کانورسیشن بازنشر شده است.
¹★در اکتبر ۲۰۲۰، فضاپیمای اُسیریس-رِکس ناسا روی سیارک بنو فرود آمد و نمونه‌هایی از گردوغبار و سنگ‌های ریز آن را جمع‌آوری کرد. این نمونهها در سپتامبر ۲۰۲۳ به زمین بازگردانده شدند و توسط دانشمندان مورد مطالعه قرار گرفتند.
²★یافتههای جدید نشان میدهد که سیارک بنو احتمالاً حاوی آب بوده است. این کشف با بررسی بلورهای ریز نمک‌های معدنی هالیت و سیلویت در نمونهها به دست آمده است. این مواد معدنی معمولاً در اثر تبخیر آبهای شور تشکیل میشوند.
³★علاوه بر این، در نمونههای بنو انواع ترکیبات آلی از جمله اسیدهای آمینه و بازهای نوکلئوباز نیز شناسایی شده‌اند. این ترکیبات از اجزای سازنده حیات در زمین هستند.
⁴★این کشف نشان میدهد که محیط سیارک بنو برای تشکیل بلوکهای سازنده حیات مناسب بوده است، اگرچه هیچ نشانهای از حیات در آن یافت نشد.
⁵★این یافته‌ها به دانشمندان کمک میکند تا درک بهتری از تکامل منظومه شمسی اولیه و شکل‌گیری سیارات داشته باشند. همچنین، این تحقیقات می‌تواند در بررسی احتمال وجود حیات در سایر اجرام آسمانی مانند انسلادوس و سرس نیز مفید باشد.
⁶★مطالعات روی نمونههای بنو همچنان ادامه دارد و دانشمندان در حال بررسی بیشتر این مواد برای یافتن پاسخ به سوالات مربوط به پیدایش حیات و تکامل منظومه شمسی هستند.
کانال علمی نجومی ماورای فرازمینی ها
https://t.me/joinchat/SOSSquf1wQIBqWJ4
کانال ما رو به دوستان خود معرفی کنید👆
@farzaminiha👽
#Author_sm3️⃣3️⃣2️⃣2️⃣
🌓🌓🌓🌓🌓🌓
«خورشید مصنوعی» با ثبت رکورد جدید همجوشی به بیش از ۱,۰۰۰ ثانیه دست یافت
🌌DrPixel/Moment/Getty Images
¹★دانشمندان به تازگی رکورد جدیدی در تلاش برای ایجاد «خورشید مصنوعی» روی زمین ثبت کردند.
²★تیم مسئول «توکاماک ابررسانای پیشرفته آزمایشگاهی» (EAST) در چین برای اولین بار فرآیند همجوشی را به مدت ۱,۰۶۶ ثانیه (نزدیک به ۱۸ دقیقه) پایدار نگه داشتند.
ـ³★EAST که از سال ۲۰۰۶ فعالیت خود را آغاز کرد، یکی از چندین رآکتور همجوشی هسته‌ای است که با هدف تولید انرژی پاک و نامحدود شبیه به فرآیند تولید انرژی در خورشید طراحی شده است.
⁴★شبیه‌سازی نسخه کوچکی از خورشید در آزمایشگاه چالش بزرگی است و به همین دلیل دستاوردهایی مانند این بسیار مهم محسوب میشوند.
⁵★پایدار نگه داشتن پلاسمای فوق‌داغ برای مدت طولانی کلید موفقیت EAST است. این رکورد ۱,۰۶۶ ثانیه‌ای، رکورد قبلی ۴۰۳ ثانیه‌ای را تحت همین شرایط به شدت شکست.
⁶★این دستاورد توسط پژوهشگران «مؤسسه فیزیک پلاسما» (ASIPP) و «مؤسسات علوم فیزیکی هفئی» (HFIPS) زیر نظر آکادمی علوم چین (CAS) محقق شد.
🌌«توکاماک ابررسانای پیشرفته آزمایشگاهی» (وابسته به مؤسسات علوم فیزیکی هفئی)
⁶★"یک دستگاه همجوشی باید برای هزاران ثانیه با بازدهی بالا به صورت پایدار کار کند تا چرخش خودپایدار پلاسما ممکن شود. این موضوع برای تولید پیوسته انرژی در نیروگاه‌های آینده همجوشی حیاتی است." – سونگ یونتائو، فیزیکدان هسته‌ای از آکادمی علوم چین.
⁸★اگرچه چین جزئیات دقیقی از شرایط این دستاورد ۱,۰۶۶ ثانیه‌ای منتشر نکرده، اما محققان اعلام کردند سیستم گرمایشی آنها با نوآوری‌های اخیر دو برابر قدرتمندتر شده و اکنون معادل روشن شدن همزمان 140,000 مایکروویو انرژی تولید میکند.
⁹★★از زمان آغاز به کار EAST، این تیم به طور پیوسته پیشرفت‌هایی در افزایش دما و پایداری پلاسمای درون دستگاه داشته است. EAST از «پلاسمای با محصورسازی بالا» استفاده میکند که روشی کارآمدتر برای به دام انداختن گاز است.
¹⁰★رآکتورهای توکاماک (حلقه‌ای شکل) مانند EAST با استفاده از پلاسما و میدان‌های مغناطیسی، شرایطی ایجاد میکنند که اتم‌های هیدروژن تحت فشار و سرعت فوق‌العاده بالا با هم برخورد کرده و مقادیر عظیمی انرژی آزاد میکنند.
¹¹★هنوز راه زیادی تا دستیابی به رآکتورهای همجوشی هسته‌ای کاملاً کاربردی که به شبکه‌های برق متصل شوند باقی است، اما هر پیشرفت فناورانه امیدوارکننده بوده و نشان میدهد این روش روزی می‌تواند به منبعی عملی برای انرژی تبدیل شود.
¹²★قدم بعدی چیست؟ هم اکنون پروژه «رآکتور گرماهسته‌ای آزمایشی بین‌المللی» (ITER) در جنوب فرانسه در حال ساخت است که وعده میدهد بزرگترین رآکتور همجوشی جهان باشد و قادر به شکستن رکوردهای بیشتری خواهد بود.
منبع:sciencealert
https://www.sciencealert.com/artificial-sun-blazes-past-1000-seconds-in-new-fusion-record
کانال علمی نجومی ماورای فرازمینی ها
https://t.me/joinchat/SOSSquf1wQIBqWJ4
کانال ما رو به دوستان خود معرفی کنید👆
@farzaminiha👽
#Author_sm3️⃣3️⃣2️⃣2️⃣
🎁🎁🎁
💎برترین کانال های تلگرام:
🔹هماهنگی جهت تبادل:
@mrsmafd
⚡️⚡️⚡️کشف یک ابرزمین که احتمالاً قادر به حفظ حیات است
¹★سی سال پس از کشف اولین سیاره فراخورشیدی، اخترشناسان بیش از ۷۰۰۰ سیاره از این نوع را در کهکشان ما شناسایی کردهاند. اما هنوز میلیاردها سیاره دیگر برای کشف باقی مانده است. در همین حال، دانشمندان علوم سیارات فراخورشیدی شروع به بررسی ویژگی‌های این سیارات کردهاند تا شواهدی از حیات در جای دیگری از جهان بیابند. این زمینه‌ای است که منجر به کشف ابرزمین HD 20794 d توسط تیمی بین‌المللی از جمله دانشگاه ژنو (UNIGE) و مرکز NCCR PlanetS شده است.
²★این سیاره جدید در مداری غیرعادی قرار دارد، به طوری که به داخل و خارج از منطقه قابل سکونت ستاره‌اش نوسان میکند. این کشف نتیجه ۲۰ سال مشاهده با استفاده از بهترین تلسکوپ‌های جهان است. نتایج این تحقیق در مجله Astronomy & Astrophysics منتشر شده است.
³★«آیا ما در جهان تنها هستیم؟» برای هزاران سال، این سوال محدود به حوزه فلسفه بود و تنها در دوران اخیر است که علم مدرن شروع به ارائه فرضیه‌ها و شواهد محکم برای پاسخ به آن کرده است. با این حال، پیشرفت اخترشناسان در این زمینه کند بوده است.
⁴★ هر کشف جدید، چه نظری و چه مشاهده‌ای، به ساختن این دانش کمک میکند و مرزهای دانش را گسترش میدهد. این موضوع در مورد کشف اولین سیارهای که به دور ستاره‌ای غیر از خورشید می‌چرخد، در سال ۱۹۹۵ اتفاق افتاد. این کشف باعث شد دو محقق از دانشگاه ژنو، میشل مایور و دیدیه کولوز، جایزه نوبل فیزیک ۲۰۱۹ را دریافت کنند. اجماع علمی فعلی نشان میدهد که برای هر ستاره در کهکشان ما یک سیستم سیارهای وجود دارد.
⁵★ اخترشناسان اکنون به دنبال سیارات فراخورشیدی هستند که ویژگی‌های جالب‌تری دارند یا بررسی آنها آسان‌تر است تا فرضیه‌های خود را آزمایش و دانش خود را تقویت کنند. این مورد در مورد سیاره HD 20794 d صدق میکند که اخیراً توسط تیمی از جمله اعضای گروه اخترشناسی دانشگاه ژنو کشف شده است.
⚛در منطقه قابل سکونت ستاره‌اش
⁶★این سیاره امیدوارکننده یک ابرزمین است، یعنی سیارهای سنگی که از زمین بزرگتر است. این سیاره بخشی از یک سیستم سیارهای است که شامل دو سیاره دیگر نیز میشود. این سیاره به دور یک ستاره از نوع G، مانند خورشید، در فاصله تنها ۱۹.۷ سال نوری می‌چرخد که در مقیاس جهان، در همسایگی بسیار نزدیک زمین قرار دارد.
⁷★ این «نزدیکی» مطالعه آن را آسان‌تر میکند، زیرا سیگنال‌های نوری آن واضح‌تر و قوی‌تر هستند. «HD 20794، که HD 20794 d به دور آن می‌چرخد، یک ستاره معمولی نیست»، این را گزاویر دموسک، استاد ارشد و محقق گروه اخترشناسی دانشگاه ژنو و یکی از نویسندگان این مطالعه توضیح میدهد.
⁸★«درخشش و نزدیکی این ستاره آن را به یک کاندیدای ایده‌آل برای تلسکوپ‌های آینده تبدیل میکند که مأموریت آنها مشاهده مستقیم جو سیارات فراخورشیدی خواهد بود.»
🎥منطقه قابل سکونت اطراف ستاره HD 20794 (به رنگ سبز) و مسیر حرکت سه سیاره در این سیستم. اعتبار: گابریل پرز دیاز، SMM (IAC)
⁹★اهمیت سیاره HD 20794 d به دلیل موقعیت آن در منطقه قابل سکونت ستاره‌اش است، منطقه‌ای که وجود آب مایع را ممکن میکند، یکی از شرایط لازم برای توسعه حیات به شکلی که ما می‌شناسیم. این منطقه به چندین عامل بستگی دارد، عمدتاً به ویژگی‌های ستاره.
¹⁰★ برای ستاره‌هایی مانند خورشید یا HD 20794، این منطقه می‌تواند از ۰.۷ تا ۱.۵ واحد نجومی (AU) گسترش یابد، که نه تنها مدار زمین، بلکه مدار مریخ را نیز در مورد خورشید شامل میشود. سیاره فراخورشیدی HD 20794 d برای چرخش به دور ستاره‌اش ۶۴۷ روز زمان نیاز دارد، حدود ۴۰ روز کمتر از مریخ.
¹¹★ به جای دنبال کردن مداری نسبتاً دایره‌ای، مانند زمین یا مریخ، HD 20794 d مسیری بیضی‌شکل را دنبال میکند که در طول چرخش خود تغییرات زیادی در فاصله تا ستاره‌اش ایجاد میکند. این سیاره بین لبه داخلی منطقه قابل سکونت ستاره‌اش (۰.۷۵ واحد نجومی) و خارج از آن (۲ واحد نجومی) در طول مدارش نوسان میکند.
¹²★ این پیکربندی برای اخترشناسان جالب توجه است زیرا به آنها اجازه میدهد مدل‌های نظری را تنظیم کنند و درک خود از مفهوم قابلیت سکونت یک سیاره را آزمایش کنند. اگر در HD 20794 d آب وجود داشته باشد، در طول چرخش سیاره به دور ستاره، از حالت یخ به حالت مایع تبدیل میشود، شرایطی که برای ظهور حیات مناسب است.
⚛سال‌ها مشاهده و بررسی
¹³★کشف این ابرزمین کار آسانی نبود و این فرآیند تکراری و زمان‌بر بود. تیم تحقیقاتی بیش از ۲۰ سال داده از ابزارهای پیشرفتهای مانند ESPRESSO و HARPS را تحلیل کردند. برای ابزار HARPS، دانشمندان از الگوریتم YARARA استفاده کردند، الگوریتمی که اخیراً در دانشگاه ژنو توسعه یافته است.
هرچی فیلم درباره گربه سانان دیدین فراموش کنید و به خاص ترین گربه سان جهان و زیبایی هاش توجه کنید🤗🥹
کانال علمی نجومی ماورای فرازمینی ها
https://t.me/joinchat/SOSSquf1wQIBqWJ4
کانال ما رو به دوستان خود معرفی کنید👆
@farzaminiha👽
#Author_sm3️⃣3️⃣2️⃣2️⃣